چشمه‌كیله یا رودخانهٔ مرز بزرگترین و پرآب‌ترین رودخانه تنكابن در استان مازندران ایران است. چشمه‌كیله از ارتفاعات كوه‌های الموت و تخت سلیمان و كندوان سرچشمه گرفته‌است. چشمه‌كیله دارای دو شعبه است. شعبه اول از كوه‌های دو هزار و شعبه دوم از كوه‌های سه هزار كه مهمتر از شعبه اول است و در محلی به نام چاله‌دره در ۲۴ كیلومتری جنوب شهر شهسوار (تنكابن) دو شعبه به هم متصل می‌شوند.این رودخانه پس از خروج از كوهستان به نام چشمه‌كیله و در قسمت جلگه به نام مزر نامیده می‌شود. بیشتر ایام سال دارای آب زیاد می‌باشد. عمق متوسط آن حدود ۱٫۵ متر است و عرض آن بین ۳۰ تا ۳۵۰ متر و گاهی هم تا ۴۰۰ متر متغیر است. به علت شیب تند و سنگلاخ بودن مسیر قابل قایقرانی نیست. در فصل باران‌های شدید آب آن زیاد و گاهی سیلاب مهیب جاری می‌شود. در انتهای رودخانه تا مصب دریا در زمان پهلوی سدی بر طرفین كنار رودخانه به طول یك كیلومتر ساخته شد. كانال‌های متعدد برای آبیاری مزارع روستاهای بسیار از این رودخانه جدا شده و قابل استفاده زیاد می‌باشد. اهم این كانال‌ها عبارتند از: كانال قلعه گردن – كانال كشكو – كانال شاغوزكوتی – كانال غربی شهر شهسوار – كانال و نهری كه برای آبیاری مزارع شرق شهسوار اختصاص دارد.
این رودخانه پس از عبور از كوه‌های ترم‌پشته – گوهردره بزرگ و كوچك – سیاه‌بن – سیالان – گاوپشته‌سر – گته‌چال – مازوكله – كنس داربن – سفیدچال – بندپی – سیاه‌كوه – كشدان – میان‌لات – قبله‌كلایه – نوشا – سرگل – موشل – لیلال – خشچال – و عبور از آبادی‌های دوهزار با نام اشتوج بالا و پایین – سید قاسم – نوشا – میانكوه – كلیشم – یالاش – گلستان – محله یاغدشت – برسه – اشكور محله – عسل‌محله – هلو كله – ترس – توسا كلام – قلعه گردن – كشكوه – آغوزكله – شهر شهسوار از زیر پل بزرگ شهر كه در سال ۱۳۱۱ ساخته شده به دریا می‌ریزد.
