آرامگاه خواجه عكاشه بارگاه باشكوهی است كه در بالای كوه خواجه در سمت شمال شهر آباده در فارس قرار دارد. آرامگاه خواجه عكاشه در قسمت شمالی ده درغوك در بالای كوه خواجه درسمت شمال شهر آباده ، كه در دامنه آن، قبرستان آباده قرار داردواقع شده است مقبره ای محلی كه تمام شهر آباده از آنجا دیده می شود. آرامگاه خواجه عكاشه از جمله بناهای تاریخی مربوطبه دوران صفویه است كه به دستور شاه عباس ساخته شده است . آرامگاه خواجه عكاشه دارای قبه و بارگاه با شكوهی بوده كه برروی آن ضریحی به طول ۳ متر و ارتفاع ۵/۱ متر از چوب گردو ساخته شده و توسط منبت كاران نامی منبت كاری شده است. دارای كتیبه ایست كه نام چهارده معصوم(ع) بر آن منقوش گردیده .در جلو ضریح دربی است كه این اشعار بر آن نوشته شده است.
بنا به گفته آقای مرحوم حاج شیخ محمد علی جان نثار (امام جماعت سابق مسجد امام حسن(ع)) در كتاب حبیب السیر در صفحه ۳۴۴ مذكور گردیده است كه ( آن بزرگوار عكاشه ابن محصن اسدی است كه در جنگهای احزاب و خیبر به دستور حضرت رسول اكرم (ص) مقدمه لشكر را عهده دار بوده است ودر جنگ شهید شده. جناب خواجه عكاشه برای ترویج دیانت حقه اسلام به بلخ و بخارا مسافرت نمود. اهالی بلخ مقدمش را گرامی شمرده و به لقب خواجه كه مخصوص بزرگان آن دیار است ملقبش نموده اند .
آن جناب در هنگام اقامت خود در بلخ ابنیه خیریه بنا نموده و اكنون نیز یكی از دروازه های بلخ به نام نامی او مشهور است .جناب خواجه عكاشه پس از مراجعت از بلخ در ولایت فارس از دارفانی به سرای باقی شتافت و اكنون مدفن او مزار خاص و عام است.
در صفحه ۳۹۸ كتاب حبیب السیر نیز از دروازه عكاشه در بلخ كه به وسیله محمد خان شیبانی اورنگ گشوده شده و در فصل راهنمای دانشوران درباره خواجه عكاشه ذكر شده كه( عكاشه بر وزن فعاله) نام عكاشه ابن محصن اسدی است و نام فرزند او و هم چنین نام طایفه ای از اولاد او میباشد . ( فریدون ابن عكاشه كه به عربی و فارسی شعر می گفته و در قرن هشتم میزیسته ، نیز از این طایفه است).بر طبق یكی از مقاله های موجود قبر موجود متعلق به خواجه عكاشه نیست بلكه این قبر متعلق به خواجه جلال الدین فریدون عكاشه می باشد كه از مستوفیان و وزراء شاه شیخ ابو اسحاق اینجو بوده است كه مردی ادیب و شاعر بوده است و در كتابی كه در همان عصر نوشته شده اشعار زیادی از وی آورده شده است.این شخص در یكی از جنگ هایی كه بین امیر مبارز الدین محمد شاه یزد و شاه ابو اسحاق اینجو رخ داده است كشته شده و جسد او را در كوه دفن كرده اند و از آن زمان به كوه خواجه معروف گردیده است.
كوه خواجه از عهد هخامنشیان ، اشكانیان ، ساسانیان در بین مردم مقدس بوده است و در قله آن آتشكده و عبادتگاه ساخته بودند برای همین خواجه را در این كوه به خاك سپرده اند. این كوه هم اكنون مورد توجه ورزشكاران،كوهنوردان ودیگر گرو ههای مردم است . در دامنه این كوه بوستانی جنگلی است كه درختان كاج دروسعت قابل توجهی همراه با آبنماهایی مصنوعی جلوه نمائی می كنند.
