دریاچه خرس چال: نگینی در دل كوهستان
دریاچه خرس چال در استان مازندران، شهرستان سوادكوه و در ارتفاعات جنگلی البرز واقع شده است. این دریاچه كه به عنوان بزرگترین دریاچه طبیعی مازندران شناخته می‌شود، از جاذبه‌های طبیعی بكر و منحصر به فرد ایران به شمار می‌آید.
تاریخچه:
دریاچه خرس چال در اثر فرسایش یخبندان و انباشت آب در گودالی عمیق به وجود آمده است. قدمت این دریاچه به دوران یخبندان برمی‌گردد.
شوق دیدار یكی از دورافتاده ترین دریاچه های كوهستانی البرز بیش از هر زمان حتی بیشتر از زمانی كه قصد صعود به یك قلۀ را در این ارتفاعات دارید به سراغتان می آید تا باز هم پای در راه نهاده با یك كوهپیمایی طولانی ولی بسیار جذاب و دیدنی به آنچه می خواهید برسید.
پس حركت را آغاز كنید. اوایل خرداد ماه بهتر است و از طریق جادۀ كرج – چالوس به بخش گچسر و از این محل وارد جادۀ سمت راست ( شرقی ) شوید كه پس از چند كیلومتر در نزدیكی پست محیط بانی وارد جاده خاكی كوتاهی می شود و پس از زمانی اندك به آبادی زیبا و سرسبز و با طراوت وارنگرود می رسید. پیاده روی، از این نقطه آغاز می شود. در ابتدا نیم ساعتی در سمت راست رودخانۀ بسیار زلال و آبی رنگ منطقه طی طریق كنید و سپس با عبور از پلی بر روی آن در سمت چپ آب، در حالی مسیرتان را پی می گیرید كه انبوه بوته های گلپر و سایر گیاهان همه جا را پوشانده است. هوا نیمه ابری و بسیار خنك خواهد بود و دیدن رودخانه هر لحظه و در پس هر گام بر شادی وصف ناپذیر شما می افزاید. به آرامی به حركت ادامه می دهید. در حالی كه قطرات باران به آرامی بر سر و رویتان می نشیند، از فضایی سرشار از بوی خاك باران خورده پیش روید. ساعتی راهپیمایی شما را به دو راهی و مرتع شیر كمر و سپس به پیچ اصلی رودخانه در نزدیكی مرتع سكه نو می رساند. در آنجا به سختی از رودخانه عبور می كنید. و در سمت دیگر پس از سه ساعت راهپیمایی به گوسفند سرای سكه نو می رسید. پس از استراحتی كوتاه، مسیر مالرو را در پیش گرفته، درپس یك سربالایی و سراشیبی با عبور از سنگهای بزرگ وسط رودخانه مجددا به سمت چپ آن بروید. مسیر را پی گیرید و در هوایی پرطراوت و زمینی سرسبز پس از یك و نیم ساعت به آخرین گوسفند سرای فشمیها در منطقه می رسید. با ادامۀ مسیر پس از دو ساعت دیگر در حالی كه به پایان روز نزدیك شده اید به دو آب خلنو می رسید. كنار رودخانه خروشان مكان مناسبی برای اقامت شبانۀ شماست.
روز بعد مجددا مسیر را پی گرفته، در نقطه ای مناسب، از آب سرد رودخانۀ عبور كنید و وارد مسیر پر شیب دره یخی هرزكوه می شوید، یك ساعتی به حركت به سمت جنوی ادامه دهید، پس از یك یال پر شیب شن اسكی از مسیر منحرف می شوید و با زیگزاگهای چندی بر روی یك یال كم شیب تر قرار می گیرید. در حالی كه نمای از قلل كمانكوه، یخچال و سرماهو را در شمال و قلۀ خلنو را در جنوب می بینید، گام به منطقه ای سرسبز و با طراوت و یخچالی می گذارید.
پس از دو ساعت كوهپیمایی به دروازۀ قله خرس چال نزدیك شده اید. سینه كش قله را به صورت پهنۀ مسطحی با شیب تند و عرضی از این نقطه تا قله دال كولی پیش می رود و لكه برف بزرگی روی آن قرار دارد. به دره وسیع ساكت و خاموشی كه خبر از بكر بودن آن می دهد گام گذاشته اید. لكه ها و نوارهای كوچك و بزرگی از برف شیارهای دره ها را پوشانده اند. هوا صاف است و باد خنكی می وزد. در پس چند تپه ماهور نزدیك به ریشۀ كوه خرس چال به ناگهان در مقابل دریاچۀ زیبای خرس چال در یك فرو رفتگی و در زیر حاشیه ای از برف بهاری مواجه می شوید. آب این دریاچه بسیار سرد و یخ زده است و هنوز به منتهای وسعت خود نرسیده است. اما به هر حال جذابیت خاصی در این فصل از سال دارد.
مدتی را در كنار دریاچه به استراحت بپردازید. و در طراوت و زیبایی آن غوطه ور شوید. از قرائن چنین بر می آید كه دریاچه فصلی است و پس از اتمام برف كاملا خشك می گردد و در نقاط دیگر دره نیز به چند آبگیر كوچك برخورد می كنید كه همگی بر فصلی بودن خود گواهی می دهند.
