شرقی ترین بخش های تپه های باستانی شوش شهر صنعتگران نام دارد . به نظر می رسد كه استقرارهایی از دوران تاریخی ( ایلام نو ) تا دوران اسلامی وجود داشته است .به خصوص آثار مهمی ازجمله بقایای مسجدی از قرون اولیه اسلامی كه مشخصه مسجد سازی دوران ابتدایی اسلام است و از اولین مساجد ساخته شده در ایران می باشد . این مسجد با ۷۴ ته ستون آجری و ستون های احتمالا چوبی در درون آن و تك مناره ای آجری در ضلع شمال شرقی كه اكنون تنها پایه آن باقی مانده كاوش شده است . همچنین بنایی موسوم به خانقاه در این بخش حفاری گردیده است . از یافته های شاخص این بناهای اسلامی سردرهای سنگی بعضا كتیبه داریست كه تعدادی از آنها هم اكنون در باغ موزه شوش نگهداری می شود .
شهر صنعتگران كه عموماً بقایای آثار دوره اسلام و قبل از آن در این قسمت كشف شده است یكی از مناطق تاریخی شوش است. این تپه در كنار سایر تپه های باستانی ماقبل تاریخ شوش در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۳۹۸۲ به عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
شوش كه مركز حكومت تمدن ایلام و پایتخت شاهنشاهی هخامنشی بود، در سال هفده هجری قمری به تصرف ابو موسی اشعری درآمد. عرب ها با تسلط بر غرب ایران، مركز فرماندهی خود را بصره قرار دادند تا به شوش نزدیكتر باشند. شوش در اولین حملات بدست اعراب افتاد، به همین دلیل مسجد شوش نیز از اولین مساجد ساخته شده در ایران به شمار می رود كه در این منطقه كشف شده است. لایه های زیرین این محوطه باستانی در دوره قبل از اسلام به عنوان گورستان مورد استفاده قرار گرفته است. از همین لایه ها آرامگاه های سردابه ای شكل دوران اشكانی به دست آمد.
لازم به یادآوری است استان خوزستان ازجمله استان های كشور است كه سه میراث جهانی را در دل خود جای داده است. در این میان، شهرستان شوش همواره مورد توجه بوده است. محوطه چهارصد هكتاری باستانی شوش شامل تپه های آكروپل، شهر صنعتگران و پیشه‌وران، كاخ آپادانا و محوطه باستانی است كه در سال ۱۳۹۴ به عنوان هجدهمین اثر جهانی ایران در فهرست یونسكو به ثبت رسید.
