سراب جابری روانسر

سراب جابری (جاوری) كه در دامنه كوه ماه زرد و در ورودی شهر روانسر در مسیر جاده روانسر – كرمانشاه قرار دارد و آبدهی آن در طی فصول سال متغیر می باشد علاوه بر تأمین آب كشاورزی (یكی از شاخه های رود قره سو) در منطقه، یكی از نقاط گردشگری روانسر می باشد . سراب جابری به واسطه قرار داشتن در ورودی شهر روانسر به منزله پیشانی این شهر محسوب می شود. سراب جابری (جاوری) به تاریخ ۲۷/۱۲/۸۷ در فهرست میراث طبیعی ایران به شماره ۵۶ و در كنار سراب روانسر ثبت شد، سراب جابری هر چند مورد كم لطفی مسئولین قرار گرفته است اما یكی ازمنابع غنی در زمینه گردشگری و كشاورزی برای شهرستان روانسر می باشد.
شهرستان روانسر به دلیل داشتن غارها و سرابهای بسیار و معروف و پرآبش مكانی رویایی برای تفرج و تفریح است. این شهرستان در دامنه كوه “شاهو” و در شمال غربی شهر كرمانشاه واقع است. مردم روانسر به زبان “كردی سورانی” تكلم می كنند و از نظر اعتقادی نیز اغلب اهل تسنن هستند. روانسر كه در باستان به عنوان “نیكور” نامیده می شد، در ۵۵ كیلومتری شمال غرب كرمانشاه و در دامنه كوه “یله ور” قرار دارد. از ارتفاعات مهم اطراف آن می‌توان به “ماه زرد”، “انجیره”، “شور” و “طاقه چرمی” اشاره كرد. چشمه بزرگ سراب “گنی خانی” در روانسر سرچشمه اصلی رودخانه قره سو است. از دیگر رودخانه‌های اطراف آن یكی “وشكه رو” در شرق آن و دیگری “گراب” یا “آوی خر” در جنوب غربی آن است. به جز چشمه پر آب گنی خانی، دو چشمه سراب “جاوری” و سراب “بروارین” در نزدیكی روانسر واقع اند. آب و هوای شهرستان روانسر آن نسبتاً سرد و مرطوب بوده و از میزان بارش سالانه چشمگیری برخوردار است.