روستای رویین در ۲۶ كیلومتری شمال شهر اسفراین و ۵۲ كیلومتری جنوب شرقی شهر بجنورد و ۷ كیلومتری جاده اسفراین به بجنورد، در یكی از دره‌های دامنه جنوبی آلاداغ به نام دره رویین واقع شده است. این روستا به سبب شكل پلكانی آن به روستای ماسوله‌ای رویین نیز شهرت دارد و یكی از نقاط خوش آب و هوا و از معروف‌ترین جاذبه‌های گردشگری شهرستان اسفراین می‌باشد.
ارتفاعات بلند، رودخانه‌های دائمی و درختان چنار كهنسال چهره این روستای ماسوله‌ای را منحصر به فرد ساخته است. منطقه گردشگری رویین به روستای شكوفه‌های سیب نیز معروف است و از مشخصات بارز آن كوچه‌های پیچ در پیچ، بافت قدیمی خانه‌ها و شیب كوچه به كوچه روستا است كه نظر بینندگان را به خود جلب می‌كند.
آب و هوای روستای روئین از نوع معتدل كوهستانی با زمستان‌های سرد و پر برف و تابستان‌های معتدل و مطبوع است.به دلیل موقعیت ییلاقی آن در تابستان‌ها تفریحگاه مناسبی برای اهالی شهرهای اطراف و مسافران است كه برای استفاده از هوای خنك و همچنین آب چشمه‌ها و میوه‌های این روستا به منطقه می‌روند.
روستای رویین اسفراین با دارا بودن قدمتی بیش از ۵۰۰ سال و تپه‌های زیبای باستانی، با سكونت گاهی بسیار زیبا، به سبب داشتن باغات سیب به روستای شكوفه‌های سیب نیز شهرت دارد.
از عمده محصولات باغی روئین كه از مرغوبیت ویژه‌ای برخوردار است، می‌توان به گیلاس، گردو، سیب، انگور، گلابی، هلو و زردآلو اشاره كرد.
روستای رویین منطقه نمونه ملی گردشگری
روستای پلكانی رویین اسفراین كه قدمت آن به قرن هشتم هجری باز می گردد،با توجه به نوع معماری، بافت تاریخی منحصر به فرد، رونق صنایع دستی و آب و هوای خوب، در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسیده و به عنوان روستای هدف گردشگری تعیین شده است.
همچنین با تلاش اداره كل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان شمالی و با موافقت سازمان مركزی میراث فرهنگی در سال ۹۱ به عنوان منطقه نمونه ملی گردشگری ارتقاء یافت.
با ارتقای روستای هدف گردشگری رویین اسفراین به منطقه نمونه ملی گردشگری، توسعه امكانات زیرساختی این منطقه با بهره گیری از ظرفیت بخش خصوصی برای ماندگاری گردشگر در روستا و ایجاد اشتغال برای ساكنان آن شتاب گرفت.
چادر شب بافی هنر تاریخی زنان و مردان روئین اسفراین
بخشی از فعالیت زنان و مردان جوان و كهنسال رویین، به امور نساجی مرتبط می شود. آن ها در این عرصه سابقه چند صد ساله دارند و عاشقانه، میراث نیاكان خود را در روزگار مدرن دنبال می كنند.
زنان رویینی كه بعضا به واسطه آب و هوای خوب و سر زندگی سبك زندگیشان، بیش از ۸۰ سال سن دارند، با چرخ های نساجی فوق العاده قدیمی صد ساله، به نخ ریسی، بافندگی و چادر شب بافی مشغول هستند.
چادرشب بافی هم به صورت دستی (سنتی) و هم به صورت صنعتی هنوز ادامه دارد و به واسطه همین هنر خاص است كه روستای رویین زبانزد شده است.
در خراسان از این بافت به عنوان شال و روسری استفاده می شود و جنس آن از كاموا و رنگ هایی كه در آن استفاده می شود قرمز ، سفید ، مشكی و زرد است.
در روستای رویین بسیاری از مردم در زمینه نساجی سنتی فعالیت دارند و محصولات نساجی تولید می كنند.این روستا كه خاستگاه بافت چادر شب در كشور است،در سال ۱۳۸۹ اولین روستای نساجی سنتی كشور لقب گرفت .
افزون بر ۲۰۰ خانوار ساكن در روستای رویین در بخش نساجی سنتی از جمله بافت چادرشب مشغول هستند و صنعت نساجی سنتی آن مهر اصالت یونسكو نیز دریافت كرده است.
گفتنی است در گذشته مردم برای آنكه بتوانند چادر شب ببافند، به امر نوغان داری مشغول بودند و نخ های مورد نیاز را از ابریشمی كه از پیله هایشان خارج می شد، تهیه می كردند. اما كم كم تولید این هنر دست ارزشمند، به‌وسیله نخ های پنبه‌ای نیز میسر شد.
دهكده نساجی سنتی ایران در نمایشگاه های داخلی و بین المللی نیز حضور فعالی دارد. بعضا در نمایشگاه های ملی صنایع دستی خراسان، شاهد حضور هنرمندان خوش ذوق و به خصوص نسل جوان رویینی هستیم.
