مناطق خشك، كویری و بیابانی حدود ۳/۱ سطح خشكی های جهان را تشكیل می دهند و قسمت اعظم كشور ایران ( حدود ۹۰% ) نیز در قلمرو مناطق نیمه خشك، خشك، بیابانی و نیمه بیابانی قرار دارد. وجود چنین وسعتی از نواحی خشك در سطح جهان و ایران لزوم توجه به پتانسیل های مناطق فوق در زمینه صنعت اكوتوریسم و ژئوتوریسم را ضروری می سازد. در زبان و فرهنگ ما بیابان و كویر با واژه هایی چون ناامیدی و نیستی و نازایی همراه است، اما كویرها و بیابانها، خود می توانند منبع جذب بسیاری از گردشگران به این مناطق باشند. در واقع امروزه گردشگری بیابانی و كویری یكی از جلوه های اساسی گردشگری در سطح جهان است كه هم اكنون بسیاری از كشورهای آسیایی همچون امارات، چین و… از این مناطق به عنوان جاذبه های گردشگری و حتی قطب گردشگری در كشورشان بهره می برند و با سرمایه گذاری روی تجهیزات مورد نیاز گردشگران توانسته اند گردشگران زیادی را به این مناطق جذب كنند و سالانه درآمدهای هنگفتی از سرزمین های ماسه ای و سوزان خود كسب نمایند تا جایی كه بخش قابل توجهی از درآمدهای ملی آنها ازهمین راه تأمین می گردد.
مناطق بیابانی و كویری ایران سرشار از جاذبه های گردشگری هستند تا آنجایی كه علاوه بر جاذبه های طبیعی خود كویر و بیابانها شاید بتوان گفت اكثر شهرها و یا حتی برخی از مناطق روستایی واقع در نواحی بیابانی و كویری دارای آثار فرهنگی و یا جاذبه های تاریخی و طبیعی منحصر به فرد هستند.از یزد و كاشان و اصفهان گرفته تا كرمان و خراسان و سمنان و… كه همگی در محدوده مناطق كویری و بیابانی ایران قرار گرفته اند هر یك دارای ویژگیهای تاریخی – فرهنگی و طبیعی خاص خود هستند كه می توانند سالانه گردشگران طبیعت دوست داخلی و خارجی فراوانی را به خود جذب نمایند.
از آنجایی كه توسعه گردشگری و اكوتوریسم می تواند وابستگی كشور را به نفت كاهش داده و موجبات ایجاد اشتغال را برای سطح وسیعی فراهم نماید لذا توجه به صنعت گردشگری به صورت عام و گردشگری كویری و بیابانی به صورت خاص و توسعه زیر ساخت های مورد نیاز این صنعت در این مناطق با در نظر گرفتن شرایط و ملاحظات زیست محیطی در جهت توسعه پایدار این صنعت و جلوگیری از پیامدهای منفی آن امری ضروری به نظر می رسد به عبارت دیگر هرچند این بیابان ها و كویرها برای گردشگران می توانند جذاب باشد( به ویژه گردشگران اروپایی) اما نباید اجازه داد كه با از بین بردن محیط زیست طبیعی این مناطق بیشتر از این گسترش پیدا كنند.
