جلیزجند روستای مرتفعی است كه با جاذبه های طبیعی ییلاقی، مورد توجه گردشگران است. هوای بسیار تمیز، آسمان پر ستاره، مناظر منحصر به فرد به ویژه در بهار و تابستان انبوهی از گردشگران را به سوی روستای جلیزجند جلب می كند.روستای جلیزجنداز توابع بخش مركزی شهرستان فیروزكوه، در ۱۳ كیلومتری شمال غربی فیروز كوه قرار دارد. ارتفاع روستای جلیزجند از سطح دریا ۲۱۶۵ متر است و آب و هوای آن در بهار و تابستان معتدل و مطبوع و در زمستان سرد است. رودخانه واشی در كنار این روستا جریان دارد و حواشی آن مورد توجه گردشگران است.
آثار بر جا مانده از گذشتگان از جمله بقایای قلعه ها و برج های دیدبانی و حجاری های موجود در تنگ واشی و آرامگاه امامزادگان سه گانه نشانگر قدمت طولانی این روستا است. تاریخ استقرار انسانی در پیرامون این روستا را تا قرن چهارم قبل از میلاد می توان ردیابی نمود.
مردم روستای جلیزجند مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. در سال ۱۳۸۵ جمعیت روستای جلیزجند در حدود ۱۵۰۰ نفر گزارش شده است. مردم این روستا عمدتا به فعالیت های زراعی دامداری و باغداری اشتغال دارند. رودخانه واشی و چشمه سارهای پیرامون آن بسترهای لازم امور زراعی و باغداری را فراهم آورده است. محصولات عمده زراعی و سردرختی آن شامل گندم، جو، یونجه، سیب زمینی، گردو، آلو، زردآلو و هلو می باشد. رونق دامداری شرایط تولید محصولاتی مانند گوشت، پشم و لبنیات را فراهم نموده است.
روستای جلیزجندبه دلایلی اقلیمی و امنیتی، بافت مسكونی متمركزی دارد. فضاهای معماری واحدهای مسكونی روستایی برای پاسخگویی به نیازهای زیستی و نیازهای معیشتی خانوار روستایی سازمان یافته اند. معمار هوشمند بومی جهت رفع نیازهای ساكنین و به منظور فراهم كردن تعادل اقلیمی، با استفاده از مصالح بومی، محیطی متعادل آفریده است. واحدهای مسكونی، در جهت آفتاب و به منظور استفاده از نور و گرما و تعادل زیست محیطی احداث شده اند. مصالح به كار رفته در ساخت خانه های بافت قدیم شامل سنگ، گل و خشت و چوب است. درختان حاشیه رود و تزازبندی شیب های مسیر ورودی سرسبز و بسیار زیباست. تركیب ساختمان های جدید الاحداث با ساختمانهای قدیمی یكسان نیست و هویت معماری سنتی روستا در حال تغییر است. بناهای جدید از معماری شهری تاثیر پذیرفته و با استفاده از مصالح تیرآهن، سیمان، بلوك سیمانی و گچ احداث می شوند.
حواشی رودخانه تنگ واشی و آبشار معروف آن همراه با سرسبزی باغات گسترده گردو، آلو، زردآلو، و سیب شرایط و فضای مناسبی را برای گذران اوقات فراغت در طبیعت فراهم آورده اند.
در روستای جلیزجند و محل تنگ واشی امكانات مناسبی برای اقامت و پذیرایی از گردشگران وجود دارد و گردشگران ضمن استفاده از زیبایی های منطقه در موقع بازگشت امكان تهیه سوغات محلی از قبیل عسل و گردو را نیز دارند.
قدمت روستای جلیزجند، موجب پیدایش آثار تاریخی و فرهنگی متنوعی شده است كه به طور اجمالی عبارتند از: آرامگاه های امامزاده های معصوم، سلیمان و بی بی، كه هر سه در حاشیه رودخانه واشی قرار دارند، مورد توجه و احترام مردم جلیزجند و روستاهای اطراف می باشند / بقایای برج دیده بانی كه در شمال روستای جلیزجند و در فاصله حدود ۲۰۰ متری تنگ واشی قرار دارد و از آثار تاریخی قرون نهم و دهم هجری قمری است / حجاری های تنگ واشی، منسوب به فتحعلی شاه قاجار، در كمر كش كوه و در محلی كه از نظر دسترسی بسیار سخت است، قرار دارد. در این تابلوی حك شده بر كوه، منظره شكارگاهی، با حیوانات شكاری و سران لشكر به نمایش در آمده است. در این تابلوی حجاری، منظره عمومی رودخانه واشی و تنگ واشی و مشتاقان دیار آن بسیار جالب توجه است. / قلعه پشت تندیر واشی در غرب تنگ واشی و بر بالای كوه قرار دارد. این قلعه از قرن چهاردهم قبل از میلاد تا اواخر دوره ایلخانیان مورد استفاده بوده است.
آدرس : جاده فیروزكوه، ۱۳ كیلومتری شهر فیروزكوه، روستای جلیزجند
