كوه سبلان كه در زبان تركی آذربایجانی «ساوالان» و در زبان تالشی «سفلون» نامیده می‌شود، از دره قره‌سو در شمال غرب شهر اردبیل شروع شده و در جهت شرقی- غربی به طول ۶۰ كیلومتر و عرض حدود ۴۸ كیلومتر تا كوه قوشه‌داغ در جنوب اهر امتداد می‌یابد و به وسیله این كوه به ارتفاعات قره‌داغ متصل می‌شود. كوه سبلان بر سه شهر اردبیل، اهر و مشكین‌شهر مشرف است. این كوه در ۲۵ كیلومتری جنوب شرقی مشگین شهر و در فاصله حدود ۴۰ كیلومتری شهر اردبیل قرار دارد.
سبلان سومین قله بلند ایران و یك كوه آتشفشانی غیرفعال است. ارتفاع بلندترین قله آن به نام «سلطان ساوالان» به ۴۸۱۱ متر می‌رسد. در جبهه غربی قله سلطان ساوالان و در كنار جان‌پناه سنگی به شكل عقاب قرار دارد كه در طول زمان به نماد كوه سبلان تبدیل شده است. این قطعه سنگ كه به واقع اعجاز طبیعت می‌باشد، به شكل عقابی است كه نشسته و سر را به جانب شرق چرخانده است
مراتع سبلان از بهترین مراتع طبیعی ایران است. دامنه‌های سبلان، برخلاف سهند كه كمی سنگلاخی است، دارای خاك نرم و حاصلخیز است و علف‌های مرغوب و پرارزشی در آن رشد می‌كنند.
سبلان به خاطر آبگرم‌های طبیعی دامنه كوه، طبیعت تابستانی زیبا، دریاچه زیبا در قله كوه، مورد توجه دوستداران طبیعت می‌باشد همچنین از آنجایی كه تمام قلل سبلان در ایام سال پوشیده از یخ و برف‌های دائمی می‌باشند، در این منطقه یك پیست اسكی به نام «الوارس» وجود دارد كه مورد توجه گردشگران است.
كوه سبلان مقدس‌ترین كوه ایران است. گفته می‌شود مزار یكی از پیامبران، در قله سبلان قرار دارد و بنا بر باورهای مردم، این مزار، مزار زردشت است. در متون كهن فارسی نیز به رابطه سبلان و زردشت اشاره شده و آنجا را مكان نیایش و عبادت زردشت می‌دانند. یكی از نشانه‌های تقدس سبلان، سوگند به آن است. نام سبلان هنوز یكی از مهم‌ترین سوگندهای ساكنان اطراف كوه و عشایر كوچنده شاهسون به شمار می‌آید. اهالی باور دارند كه وقتی نام سبلان برده می‌شود به ویژه وقتی به آن سوگند یاد می‌كنند، مار از شكارش دست می‌كشد.
