مدرسه رشیدی یا همان دانشسرای عالی رشت دارای دو طبقه و آجر نما است كه با معماری بی نظیرش در قسمت میانه، شباهت زیادی به مدل الگوی ساختمان شهرداری دارد. به گفته قدیمی‌ها افراد بسیار بزرگی از مدرسه رشیدی فارغ التحصیل شده اند كه افتخارآفرین كشور بوده اند. انتهای محله قدیمی ساغریسازان، خیابان دانشسرا را می بینیم؛ خیابانی كه چندین بار نامش تغییر كرد، اما در نهایت به پاس عمارت باشكوهی كه ۱۲۰ سال استوار ایستاده، خیابان «دانشسرا» نام گرفت، در این خیابان عمارتی با نام دانشسرای رشت یا مدرسه رشیدی با آن ظاهر فرسوده خودنمایی می‌كند. شاید افراد كمی از نسل‌های جدید از وجود مدرسه رشیدی در شهر خود باخبر باشند. این بنا در تاریخ ۲ مرداد ۸۷ با شماره ۲۳۰۴۶ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید. ساختمان مدرسه رشیدی دارای پنجره های چوبی و دستگیره های برنجی است كه هنوز با گذشت زمان خودنمایی می كنند. مدرسه از یك سو به خیابان و از سوی دیگر به محوطه بزرگی راه دارد كه به گفته سرایدار بنا روزگاری دارای حوضی در میان آن بوده كه امروز نشانی از آن نیست. سقف مدرسه در هر دو سمت بر اثر برف به طور كامل فروریخته است كه شهرداری منطقه دو رشت در تاریخ ۱۵ بهمن ماه ۱۳۹۴ به جهت جلوگیری از خطرآفرینی آن قسمت از بام را برای عابران خالی كرده است و دیوار های این بنای منحصر به فرد قدیمی در برابر باران و برف بی دفاع است و رطوبت هر روز بیشتر در جان نیمه جان این بنا نفوذ می كند. در حال حاظر این مدرسه به عنوان انبار و كلاس هایش به عنوان پناهگاه كبوتران استفاده می شود. در كتاب «تاریخچه آموزش و پرورش گیلان» اطلاعات كمی از این بنا ذیل مدرسه رشیدیه آمده است: «این مدرسه به كوشش میرزا حسن خان ناصر كه بانی و گرداننده اصلی مدرسه رشیدیه بود، در سال ۱۳۲۶ هجری قمری در محل سابق مدرسه وطن تاسیس شد». در سال ۱۳۲۸ هجری قمری كه روسها بر گیلان تسلط داشتند قزاقان روسیه به دستور نكراسف، كنسول روسیه تزاری این مدرسه را اشغال كردند. این كار زیان‌های مالی زیادی برای مدرسه رشیدیه داشت و این مدرسه را به صورت مخروبه‌ای درآورد. كمی بعد سیدحسن خان عدالت، رئیس معارف رشت با استفاده از كمك‌های مردم و خساراتی كه از كنسول روس دریافت كرد توانست این مدرسه را تعمیر و محل آن را برای استفاده مدرسه دیگر آماده كند. اگر سال تاسیس مدرسه ۱۲۸۶ خورشیدی باشد، این مدرسه با دروس نوین یك سال پس از تحولات كشور در پذیرش فرمان مشروطه ایجاد شده است. البته محل مدرسه رشیدیه برای نگارنده مورد تردید است. زیرا مدرسه رشیدیه در محل سابق مدرسه وطن تاسیس شده بود و مدرسه وطن عمارت دو طبقه ای در سبزه میدان رشت بود. خمامی زاده در مورد دانشسراهای مقدماتی هم نوشته، مدارس نیازمند تربیت معلمانی بود كه با آموزش‌های نوین آشنا باشند و به همین دلیل دانشسراها تاسیس شد. «تاسیس نخستین دانشسرای مقدماتی رشت در سال ۱۳۱۳ پیامد چنین اقداماتی بود. دانش آموزانی می توانستند در دانشسرا تحصیل كنند كه علاوه بر داشتن سلامت جسم تحصیلات دوره اول دبیرستان را نیز گذرانده باشند. دانش آموزان ماهانه ۳۰ ریال به عنوان كمك هزینه تحصیلی دریافت می كردند و ناهار خود را نیز به‌صورت رایگان در سالن غذاخوری دانشسرا می خوردند. سرانجام دانشسرای مقدماتی رشت با ۳۰ داوطلب از رشت و دیگر شهرستان‌های گیلان آغاز بكار كرد. دوره تحصیل برای دانش آموزان ۲ سال بود كه پس از پایان تحصیلات با پایه یك آموزگاری به استخدام دولت درآمده و طبق تعهدی كه داشتند برای آموزگاری به محل ماموریت خود می رفتند. دانش آموزانی كه در امتحانات نهایی رتبه اول یا دوم را كسب می كردند برای ادامه تحصیل به دانشسرای عالی معرفی می شدند. خمامی زاده همچنین می نویسد كه دانشسرا ابتدا برای پسران بود.