تالاب ناور

تـالاب ناور در موقعیت جغرافیایی N 39 02 E 44 12 در غرب شهرستان چالدران و در نقطه صفر مرزی ایران و تركیه قرار دارد.

شهرستان چالدران در شمال غربی استان آذربایجان غربی قرار گرفته است. این منطقه به دلیل داشتن هوای بسیار سرد در زمستان و هوای خنك در تابستان یكی از مناطق گردشگری استان به حساب می آید، زیستگاهای آبی شهرستان چالدران سالانه پذیرای بیش از ۱۰ هزار پرنده مهاجر است. شهرستان چالدران داری ۶ تالاب است كه چهار تالاب آن دائمی و دو تالاب آن فصلی هستند. این تالاب ها شامل، تالاب ناور، تالاب پیراحمد كندی، تالاب خانگ، تالاب گرروگل (قروگل)، تالاب زاویه سفلی و تالاب سد بارون است. تالاب ناور در مرزی‌ترین منطقه قرار گرفته‌است و از جمله وسیع ترین تالاب این شهرستان است تالاب ناور ۲۸۰ هكتار وسعت دارد.

هر ساله در اوائل فصل بهار پرندگان مهاجر زیادی به ویژه گونه نادر، درنای خاكستری به این تالاب ها مهاجرت می كنند، اما تعداد پرندگان مهاجر در تالاب ناور و پیراحمد كندی بیشتر از سایر تالاب های منطقه می باشد، زیرا تالاب ناور و پیراحمد كندی در منطقه مرزی و شكار ممنوع قرار گرفتند و پرندگان می توانند مدت زمان بیشتری را برای استراحت و بازیابی توان و انرژی در این تالاب بگذرانند.

تالاب ناور چالدران جزو ۳۰ تالاب ثبت شده آذربایجان غربی در فهرست تالاب های كشور است كه مقدمات ثبت آن در فهرست تالابهای بین المللی هم در حال فراهم شدن است. وسعت تالابهای شهرستان چالدران یك هزار هكتار بوده كه با پر آب شدن آنها به طبیعت شهر چالدران زیبایی خاص و چشمگیری بخشیده است.

تالاب ناور بدلیل جاذبه های طبیعی اطراف آن، مسیر كوهستانی، امنیت (بخاطر قرار داشتن در نقطه صفر مرزی) و همچنین دارا بودن پتانسیل مطالعاتی و تحقیقاتی می تواند مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

حیات وحش

تالاب ناور زیستگاه بیش از ۶۰ جفت درنا است. سالانه ۱۰تا ۱۵ جفت درنای آسیای صغیر و در حدود ۶۰ جفت درنای معمولی در تالاب ناور زیست می كنند.

علت اهمیت تالاب ناور و معروفیت آن را وجود پرندگانی چون درنای آسیای صغیر در این تالاب است. این تالاب با ۱۸۰ هكتار مساحت جز معدود تالابهایی است كه این پرنده در آن جوجه آوری می كند. فعالیت های انسانی عامل مهمی در پراكنش گونه های جانوری و پرندگان می شود كه شاید یكی از دلایل وجود درنای آسیای صغیر در تالاب ناور محدود بودن تردد انسان و وجود ارامش در این مكان بوده است.

این تالاب نمونه بارزی از تیپ تالاب های قفقازی می باشد و از حیث مشاهده سنقرها خصوصا گونه های سنقر گندمزار و سنقر تالابی مكان بسیار مناسبی می باشد. پس از بررسی بعمل آمده یك جفت درنای معمولی بهمراه یك قطعه جوجه در این تالاب مشاهده گردید. با توجه به مرزی بودن این تالاب، بررسی بسیار دقیق این پرنده امكان پذیر نبود ولی به احتمال قریب به یقین درنای مذكور از زیر گونه آرچیبالدی Grus grus archibaldi (زیر گونه ای كه بجای پرهای تاجی قرمز رنگ دارای پرهای تاجی سیاه رنگ است) می باشد. این خانواده كوچك جزو آخرین امتداد جمعیت آناتولی است كه دارای جمعیتی مناسبی (حدود ۱۰۰ جفت) در كشور تركیه (در نزدیكی مرزهای ایران و ارمنستان) می باشد.

۸۰ تا ۸۵ گونه پرنده در تالاب علاوه بر درنای معمولی و اسیای صغیر، انواع كاكائی ها، حواصیل، انواع اردك ها، غاز خاكستری و پرنده آنگوت در این تالاب زیست می كنند.

پوشش گیاهی

عمده پوشش گیاهی تالاب ناور نیزار و لویی است.

منبع : كویرها و بیابانهای ایران