قلعه فورگ ارگی است در روستای فورگ از توابع شهرستان درمیان در استان خراسان جنوبی. این قلعه در ۵ كیلومتری درمیان قرار دارد.وجود مناطق كوهستانی زیاد باعث شده كه پای فرقه اسماعیلیه به این منطقه باز شود و برای دفاع از خود، قلعه‌های مرتفع و مستحكمی در اكثر مناطق این شهرستان و سایر شهرهای جنوبی خراسان ساخته و باقی بگذارند.از نظر پیشینه تاریخی محوطه، ساخت قلعه فورگ در زمان نادرشاه افشار به وسیله میرزا بقاخان حاكم منطقه شروع شده و پس از وی پسرش میرزا رفیع خان ساختمان قلعه را به اتمام رسانده است.
در زمان حكومت شوكت الملك به دستور وی سپاهیانش به قلعه هجوم برده، حاكم آن را دستگیر كرده و قلعه را فتح می‌نماید. تاریخ ساخت این قلعه در كتاب دیوان لامع، نوشته محمد رفیع بن عبدالكریم درمیانی، سال ۱۱۶۰ ه.ق. ذكر شده‌است.
مؤلف كتاب عین الوتابع، قلعه را این گونه توصیف كرده‌است: قلعه فورگ در روی كوهی است كه از آجر پخته، دیوار و باروج آن را به‌طور محكم ساخته‌اند و پایه آن را سنگ چین نموده‌اند و دو شیر در اطراف خود داشته با دو خاكریز كه قطر هر یك پنج در پنج است.قلعه فورگ بعد از قلعه الموت مهم‌ترین مقر حضور اسماعیلیان به حساب می‌آمده و در این محل فداییان مطلق را تحت تعلیم و آموزش‌های مخصوص قرار می‌دادند.فداییان مطلق گروهی بودند كه حتی اسم نداشته و پس از ترك قلعه برای انجام مأموریت نام‌شان عوض می‌شد و به اسم مستعار برای قتل دشمنان فرقه اسماعیلیه می‌رفتند.
اساس تعلیم فداییان به این صورت بود كه بتوانند دشمن را غافل‌گیر كرده، یك یا دو ضربه كارد به او زده و قبل از این كه دیگران به خود بیایند، ناپدید گردند.قلعه فورك در ۱۰ كیلومتری جنوب شهر اسدیه واقع شده‌است. فضاهای داخلی قلعه از شرق به غرب شامل ۳ قسمت می‌باشد كه قسمت اول، محل زندگی خدمه انبار آذوقه و محل نگهداری احشام است. قسمت دوم، محل زندگی نظامیان و نگهبانان و محل نگهداری تداركات نظامی و سومین قسمت كه مهم‌ترین بخش قلعه است، محل زندگی حاكم و اطرافیانش بوده‌است.
قلعه مجموعاً دارای ۱۸ برج بوده كه اكنون تعدادی از آن‌ها باقی‌مانده است. مصالح به كار رفته در ساخت قلعه بیشتر سنگ، آجر و خشت می‌باشد. این قلعه بر بالای صخره‌ای سنگی پس از قرون متمادی همچنان در تاریخ بیرجند قامت خود را استوار نگهداشته است، هم‌چنین بر بلندای حصار و برج‌ها، سازه‌های كنگره‌داری وجود دارد و منافذی (تیركش) جهت دیده‌بانی و دفاع دیده می‌شود.
با توجه به آثار و بقایای معماری داخل قلعه چنین استنباط می‌شود كه قلعه مزبور در چندین مرحله بازسازی شده و بر وسعت آن افزوده شده است.
آخرین مرحله معماری آن مربوط به دوره افشاریه است كه حصار فعلی قلعه و هشت برج مدور آن یادگاری از این دوره می‌باشد.
