خلاقیت و ایده های نوآورانه، همیشه برگ برنده در هر كسب و كاری بوده و هست. فرقی نمی كند كه این كسب و كار، طراحی اپلیكیشن یا راه اندازی پرتال یا تاسیس شركت پیمانكاری یا تولیدی باشد یا راه اندازی كافی شاپ سیار در كلان شهر تهران!
همان طور كه خیلی ها دوست دارند در رستوران هایی با نور شمع غذا بخورند یا به آب میوه فروشی های بروند كه فرایند پارچ در پارچ در آن به صورت زنده انجام می شود!، افرادی هم هستند كه عاشق جاهای نوستالژیك با خاطرات رمانتیك هستند. مهم نیست كه این مكان ها بالای شهر باشد یا جنوب شهر، در كوچه پس كوچه های تنگ و باریك باشد یا در پاساژ های شیك. مهم آن است كه چنین جاهایی پاتوق عده ای بوده و صاحبانش، تا مدت ها نانشان در روغن است. خیلی ها، عاشق نوستالژی هستند و برای نوستالژی پول خرج می كنند. نوستالژی، داستان غریب و خاطراتی فراموش نشدنی یك نسل است كه معمولا تا آخر عمر با آن ها همراه خواهد بود.
در ایران توریسم آنلاین امروز می خواهیم از كافی شاپ سیار تهران بگوییم. كافی شاپی كه عشق نوستالژی بازهای سال های نه چندان دور است. كافی شاپی كه هر جا كه شما بخواهید حاضر می شود.
نه از موسیقی های اسپانیایی و منوهای آنچنانی كافی شاپ های شمال شهر خبری است و نه از میز و صندلی آنچنانی لوشاتوی دربند و شیرینی های خاص پالادیوم زعفرانیه! كافی شاپ سیار، با ایده ای ساده اما خلاقانه و ذوقی هنرمندانه دو كارآفرین جوان تهرانی، تلاش دارد تا فرهنگ جدیدی را وارد فرهنگ نوستالژی باز ها كافه گرد تهرانی كند.
فرزاد و ذاكر، زوج جوان و كارآفرین تهرانی، پشت یك فولكس واگن، كسب و كاری را برای نوستالژی باز های تهرانی راه انداختند كه اكنون، آوازه آن به آن سوی مرز ها هم رفته است
كافی شاپ سیار قصه ما، كافه راه (café way) نام دارد. دو زوج جوان به نام خانم عباسی و آقای فرزاد حسینی، تحصیلات دانشگاهی دارند اما علاقمند شدند تا حوزه ای خاص در كسب و كار را تجربه كنند كه اتفاقا نه تنها در تهران بلكه درهیچ كجای ایران، نمونه مشابه ندارد.كافی شاپ سیار تهران، هر روز به نقاط مختلف شهر می رود و با استقبال مخاطبانی مواجه می شود كه برایشان مهم تر از قهوه و چای و شیرینی، گفت و شنود با زوجی خلاق و كارآفرین زیر پوست این شهر هستند
آن ها، با سرمایه اندك و ایده ای خلاقانه، توانستند كسب و كاری را راه اندازی كنند كه نه مغازه دارد و نه فروش محصولات از طریق اینستاگرام و فیس بوك! آن ها از نوستالژی دهه شصتی ها یعنی فولكس واگن آبی رنگ استفاده كردند تا با پرسه زدن در كوچه پس كوچه های شهر، جلوه ای جدید از كافی شاپ را در اختیار كافه باز های تهرانی بیاورند. آن هم از نوع سیار!
فولكس واگن آبی رنگ این زوج جوان كارآفرین ، سبب شده تا جلوه هایی از اقتصاد مشاركتی را در این خلاق و ساده و جالب مشاهده كنیم. رونق پدر ژپتو، خود مشتی نمونه خروار استآن ها ابتدا قصد داشتند كه كافی شاپ سیار خود را در داخل یك اتوبوس دو طبقه مانند اتوبوس های دهه شصت راه اندازی كنند كه به دلایلی از این كار منصرف شدند و كار به فولكس واگن رسید. در این كافی شاپ سیار كه در پشت این خودرو هدایت می شود، افراد می توانند نوشیدنی های مختلف مرسوم در كافی شاپ را سفارش دهند و هم چنین از نوشیدنی های اصیل ایرانی نیز بهره ببرند.این زوج جوان خلاق، صفر تا صد كافه راه را خودشان دوتایی سرهم كرده اند و گفته شده كه این كسب و كار جذاب، تا كنون برایشان ۶۰ میلیون تومان خرج برداشته است. اما استقبال، بی نظیر عنوان شد. آن ها به گزارشگران ایران توریسم آنلاین قبلا گفتند كه یك روز قبل در اینستاگرام با طرفداران كافه متحرك قرار می‌گذارند. البته هنوز كافه، منوی ثابت ندارد.مشتریان پر و پا قرص وی كافه ای ها، هر از گاهی نقاشی های جالبی برای این زوج جوان و فولكس واگن نوشتالژیكشان (معروف به دلبر) می كشندما هنوز منوی ثابت نداریم. دلیل اینكه هنوز هم منوی ثابت نداریم این است كه داریم امتحان می‌كنیم كه چه چیزی خوب است و طرفدار دارد و مثلا در فصل تابستان می‌چسبد و چه چیزی باید در منو ثابت باشد و چه چیزی را باید حذف كنیم. قسمت اصلی منوی هر كافه ای قهوه است كه در هر صورت باید در لیست سفارشات وجود داشته باشد». همه خوردنی‌های این كافه فسقلی، خانگی است.
ما هیچ چیز را از بیرون تهیه نمی‌كنیم. همه لیست منو را شب به شب درست می‌كنیم. حتی شربت ها هم همه خانگی هستند. هم شربت هم قهوه هم چای همه را خودمان درست می‌كنیم. كافه سیاری ها می گویند كه برای درست كردن قهوه، قهوه سازشان برق می خواهد و آن ها از موتور برق برای راه اندازی این دستگااه ها استفاده نمی كنند. بلكه صاحبان كسب و كار هایی كه معمولا از ان ها برای حضور این كافی شاپ سیار در كنار مغازه های خود دعوت می كنند، برق آن را تامین كرده و از این راه، مخاطبان بیش تری جذب می كنند.
