دریاچه بزنگان در استان خراسان رضوی واقع است. این دریاچه در بلندیهای كپهداغ و در ۱۳۰ كیلومتری جادة مشهد – سرخس قرار دارد. مساحت این دریاچة آب شیرین، حدود ۸۰ هكتار است. دریاچه بزنگان تنها ابگیر طبیعی می باشد كه در استان خراسان وجود دارد . این دریاچه حدود هشتاد هكتار وسعت وعمق ان حد اكثر دوازده مترو حد اقل نه متر می باشد و در جنوب رشته كوههای هزار مسجد در فاصلة حدود یكصدوسی كیلومتری جاده مشهد به سمت سرخس قرار دارد.آب این دریاچه از بارندگی های سالانه و چشمه های كوچك حاشیه و كف دریاچه تامین می شود و تاكنون ۳۳ گونه فیتو پلانكتون جلبكی در دریاچه بزنگان شناسایی شده است
دریاچه بزنگان دارای ویژگیهای خاص و از اهمیت علمی و تحقیقاتی بالایی برخوردار است كه همه ساله در فصلهای پاییز و زمستان و اوایل بهار زیستگاه بسیار مناسبی جهت زمستان گذرانی پرندگان مهاجر آبزی و كنار آبزی می باشد . سازمان حفاظت محیط زیست در جهت حفظ و بهره وری معقول از این پدیده طبیعی و با حفظ اصالت تعادل اكولوژیكی آن ،برنامه هایی در دست اقدام داشته و در آینده نزدیك یكی از مراكز مهم علمی پژوهشی و تفرجگاهی خواهد شد.
منشاء تامین آب دریاچه نیز باران ، یك ورودی آب اندك و چشمه یا چشمه های زیر دریاچه می باشد . طعم آب نیز كمی تلخ و شورمزه است . این دریاچه و محیط پیرامون آن زیستگاهی مناسب برای ماهیان ، جانوران و پرندگان مهاجر زمستان گذرا ، بهارگذار و بومی است . ماهی بومی دریاچه از همان نوع شیرماهی موجود در دیگر رودخانه های استان می باشد ولی بزنگان زیستگاه خوبی نیز برای چند نوع ماهی كپور شده است .این دریاچه به عنوان تنها « اثر طبیعی ملی » استان خراسان شناخته می شود . غار بزنگان نیز در شش كیلومتری جنوب غربی روستای بزنگان واقع شده و قدمت آن به لحاظ آثار بدست آمده به پیش از میلاد بر می گردد .
از عمده ترین خانواده های گیاهی منطقه، كاسنی، (Compositae) غلات، (Gramineae) شب بو (Cruciferae) و چتریان (Umbelliferae) را می توان نام برد. از نظر شكل زیستی ۵۷ درصد گونه ها به تروفیت ها و ۲۸ درصد به همی كریپتوفیت ها تعلق دارد. مطالعات كورولوژی نشان می دهد كه بیش از ۵۰ درصد گونه ها به منطقه رویشی ایران و توران و ۳۰ درصد به ایران و توران اروپا سیبری تعلق دارد.
