اقامتگاه بوم گردی و موزه مردم شناسی لپویی

شهر لپویی در بیست كیلومتر ی میراث جهانی تخت جمشید و بیست و پنج كیلومتری شمال شیراز واقع گردیده و از نظر تقسیمات كشوری جزو حوزه پانزده شیراز می باشد. در مورد وجه تسمیه لپویی گر چه واژه ها یی چون لب كوه و له پای و لب كوه بیان گردیده ولی طبق نظر كارشناسان ، لپویی یك نام باستانی است كه تا كنون موفق به رمز گشایی آن نگردیده اند. قدمت لپویی طبق مستندات و كشفیات باستان شناسی به شش هزار سال قبل باز می گردد.مجموعه ی اقامتگاه بوم گردی(مهمانكده لپویی)و موزه مردم شناسی لپویی در ساختمانی با قدمت یكصد سال به سبك بالاخانه ، دارای شانزده اتاق كه به صورت دو فصل طراحی گردیده از فروردین ماه سال ۱۳۹۵با مجوز رسمی از سازمان میراث فرهنگی استان فارس فعالیت خود را آغاز نموده.در این موزه از اشیاء و ابزار شش هزار ساله ی تمدن لپویی تا مجموعه های منحصر بفرد ترازو و نعلبكی و ابزار و وسایل زندگی روستایی كه بر پایه ی كشاورزی و دامپروری بنا نهاده شده را می توان مشاهده كرد.مدیریت این مجموعه با توجه به تحقیقات بیست ساله و تالیف دو جلد كتاب به نام لپویی ستاره درخشان فارس و اشراف بر دانش بومی منطقه با غذاهای سنتی كه ریشه در فرهنگ شش هزار ساله لپویی دارد از میهمانان پذیرایی می كنند. منوی غذایی اقامتگاه لپویی منحصر بفرد بوده و چند غذا برای ثبت در میراث ناملموس كشور در نظر گرفته شده. اتاق های اقامتگاه با معنا و مفهوم خاص چیدمان گردیده و هر اتاق با نامی شناخته می شود از جمله ،اتاق بی بی،حجله گل نسا و ممدلی،گنجینه خمره و سفال ، اتاق تمدن شش هزار ساله،اتاق نعلبكی،اتاق ترازو،اتاق تلویزیون و…در این مجموعه میهمانان علاوه بر تجربه ی اقامت و پذیرایی با غذاها و دم نوش ها ی سنتی با فرهنگ و آداب و رسوم لپویی نیز آشنا می شوند.بازدید از باغ پرندگان وگاوداری سنتی وطبیعت گردی لپویی از جمله برنامه های اقامتگاه می باشد