وقتی پای در جاده می گذاریم، دل آكنده از شوق و جاده لبریز از سفر می شود. سفر یك شروع است، یك تحول، یك دگرگونی دلچسب.
قصد سفر كردم و به سوی كاشان حركت.
كاشان، شهر سفالها، شهر خاطرات دور اجداد و نیاكان،شهر خانه های به یادگار مانده از گذشته های دور. شهری كه تپه های سیلك را در خود جا داده است از روزگار كهن. شهر سهراب.شهر عرقیات خوشبو.شهری كه امیركبیر، مرد بزرگ تاریخ ، در آنجا آرمیده است. وشهر پر رمز و راز زیرزمینی نوش آباد و…و…و…..
جاذبه های بسیار زیادی را در كاشان دیدم ولی در این مجال فقط می خواهم از یكی از خانه های قدیمی آنجا بنویسم.به كوچه ای رسیدم پر از حرم آفتاب ،پر از گرما و پر از خانه های قدیمی كه از سالها قبل به یادگار مانده و خالی از سكنه اند ، ولی وقتی راهروها و اتاق هایشان را می گردی ، گویی خاطرات آنجا با تو حرف می زنند. وقتی چشمها را می بندی،انگار صدای خنده كودكان كه دور حوض حیاط می دوند و بازی می كنند و یا همهمه زنان با آن لباسهای محلی و زیبا را می شنوی.خانه عباسیان معماری با شكوهی دارد.از همان آثار معماری است كه سازنده اش برای هر وجب آن بنا نقشه و برنامه و هدفی داشته است و جلوه های بدیع و زیبای معماری ایرانی را به رخ می كشد.
سقف هایی بلند و خیال انگیز، راهروهایی پر رمز و راز، حیاطی باصفا پر از حوض و درخت كه می شود در آن گرمای كویری بنشینی و از خنكای آن لذت ببری.روزگاری در اینخانه برو و بیایی بوده است وپراز زندگی ولی امروز خالی و پر از سكوت.وقتی به مطبخ آن جا رفتم گویی همین چند ساعت پیش در آنجا غذا پخته اند . واقعا بویی از گذشته در آنجا مانده بود و رد پای پخت وپز را می شد تنفس كرد و چشید….
به راستی این خانه چه قدر باشكوه و با عظمت است. اتاق های تو در تو،اتاق های آینه،كلاه فرنگی، بادگیرها، بخش بیرونی، بخش اندرونی، حوضخانه،حیاط ،سرداب، رخشویخانه، عبادتگاه. حتی برای خدمه هم مكانی در نظر گرفته اند تا در آنجا بیاسایند و به اهل خانه خدمت كنند. پس از گذشت ساعاتی لذت بردن ازآنهمه زیبایی كه به راستی می توان گفت زیبایی اندیشه و تفكر معماری بوده است كه آن خانه را با آن سبك و سیاق و خرد به یادگار گذاشته است از خانه بیرون آمدم و خود را به گرمای كوچه پس كوچه های گرم و سوزان كاشان سپردم و به سمت خیابان راه افتادم و به جایی رسیدم كه خیابانی روبروی باغ فین بود و در هر دو طرف خیابان پر بود از فروشگاههایی كه عرقیات گیاهی مختلفی داشتد و چه قدر جذاب بود بوییدن این همه رایحه خوش. انگار كه وارد سرزمینی می شدی كه هر بو و طعمش تو را می برد به سمت و سویی. سمت و سوی طراوت و زندگی.
واقعا پس از آن گرما و خستگی با خوردن یك لیوان از آن عرقیات و شربت های گوارا، نیرویی تازه درون انسان جاری می شود .خلاصه شهر كاشان شهری است با قدمت زیاد و پر از رمز و راز و زیبایی كه دیدنش واقعا با ارزش است و سفری است پر بار كه جاذبه هایش چشم هر بیننده ای را خیره می كند.
این آخرین منزل سفرمن بود و پس از آن باید رهسپار جاده می شدم و دل می كندم از آنهمه زیبایی. سفر هر لحظه اش شیرین و جذاب است حتی وقتی باز می گردی احساس می كنی كوله باری داری پر از خاطرات رنگ به رنگ كه می شود از هر رنگ آن قصه ای ساخت و داستانی نوشت. دل به غروب جاده سپردم و در راه برگشت خاطرات سفرم را مرور می كردم و رفته بودم به سالهای خیلی دور و قدیمی….
