هنگام جزیره ای زیبا و دورافتاده
جزیره ای دور، احاطه شده در دل دریا .به راستی كه دریا زیباترین نشانه خداوند است .وقتی سوار بر قایق ، خود را به امواج دریا می سپاری ، گویی خود را به امواج بیكران رحمت الهی سپرده ای. پهنه ای وسیع و مهربان و پر از حیات و زندگی.
به نظرم یكی از زیباترین سفرهای انسان ، سفرهای دریایی است. قصد سفر به هنگام راداشتم. جزیره ای دور و كوچك كه وسعت آن پنجاه كیلومتر مربع است. هنگام در زبان پارسی باستان به معنی وقت، زمان و گاه است و به راستی كه اانگار زمان در آنجا ایستاده است. جزیره ای كوچك و ساكت، بدون وسیله نقلیه. آن جا خبر از تكنولوژی و اسباب پیشرفته نیست ولی تا دلت بخواهد ،آرامش و سادگی موج می زند در بین آنها، تا چشم كار می كند، صخره و موج و صدای دریا…
از زمانی كه از قشم به سمت هنگام راه افتادم، تقریبا نیم ساعت در قایق بودم و در تمام این مسیر دریای آبی و آرام را تماشا می كردم.تقریبا نیمی از مسیر را كه طی می كنی سرو كله دلفین ها پیدا می شود و شروع به بازی وپریدن و سر وصدا می كنند.
چه قدرزیبا و دوست داشتنی هستند این موجودات مهربان و صمیمی. انگار كه ما را می ششناختند و در تمام مسیر همراه ما بودند.
وقتی نزدیك جزیره می شوی و عمق آب كمتر می شود. قایق را كه خاموش می كنی و بی حركت می شوی ، تازه می توانی دنیای زیر آب را بهتر ببینی.مرجان های رنگ به رنگ و دسته دسته ماهی های كوچك و زیبا را می بینی كه اطراف قایق جمع می شوند.
باورنكردنی. خدایا تو چه قدر بزرگ و هنرمندی، در خلقت این ماهی ها چند هزار تركیب رنگ و شكل را به كار برده ای؟
وقتی وارد جزیره می شوی، گویی وارد سرزمینی جدید شده ای كه همه چیز آن جا برایت عجیب است. قیافه آدمها و زبانشان، شكل خانه ها، آداب و رسوم و افسانه هایشان و همه وهمه یك جور دیگر است.متفاوت از آنچه تا به حال دیده ای.
تنها فعالیتشان ماهیگیری ست. البته زنان هنرمند آنجا بازاری درست كرده اند كه پر بوداز هنرهای دستی كه نشان از طبیعت داشت.آنها با هر آنچه در كنارشان بود مثل صدف و ماسه و گیاهان، اشیاء زیبایی را با دستان هنرمند خویش خلق كرده بودند و می فروختند . هرچند كه همیشه فكر می كنم خلق آثاری كه برآمده از خلاقیت ذهن و تفكر یك انسان باشد گرانبهاست و نمی شود بر آن قیمت گذاشت ولی به هر صورت مردم آنجا از این راه امرار معاش می كنند.
البته چند سالی ست كه مزرعه پرورش كروكودیل در آنجا دایر است و آنها پذیرای گردشگران هستند.جزیره هنگام به دلیل موقعیت استراتژیك خود از دیرباز مورد طمع خیلی از دولت ها و كشورها از جمله انگلیس بوده است ولی نتوانستند آن را از ایران جدا كنند.
یكی دیگر از دیدنیهای این جزیره سنگ مادر و دختر است .در نزدیكی روستای غییل در هنگام سنگ هایی وجود دارد كه شبیه انسان است و بنا به افسانه ای كه مردم این روستا نقل می كنند. مادر و دختری بوده اند كه از دست زورگویان در حال فرار بوده و دست به دعا برداشته اند كه خداوند نجاتشان دهد و خدا برای نجاتشان آنها را تبدیل به سنگ كرده است .
خلاصه هنگام جزیره ای ست اسرارآمیز ودیدنی كه طی كردن كیلومترها فاصله می ارزد به دیدن آنجا و برگی دیگر به خاطراتان اضافه می شود و فصلی دیگر از چشم اندازهای زیبا و شگفت انگیز خداوند را می سازد.
و زیبا تر از همه دیدن غروبی ست در كنار ساحل دریای بیكران . وسكوت عصرگاهی . وصدای امواج دریای آبی و پهناور…..
