ساز كوبه ای دوار و یك طرفه با قطری حدود ۳۵ تا ۴۵ سانتی متر است. در برخی موارد حلقه هایی به آن آویزان می كنند تا صدای متفاوتی ایجاد شود. دایره به طور معمول ساز مجالس شادی است و تقریباً در تمام ایران رواج دارد. پوست آن از پوست بره تهیه می شود. در دوره جدید نوع طلقی آن با استفاده از مواد پلاستیكی، رواج گسترده ای یافته است.
این ساز متشكل است از حلقه ای چوبی به عرض ۵ تا ۷ و قطر دایره ای از ۲۵ تا ۴۰ سانتیمتر كه بر یكی از سطوح جنبی دایره ای شكل آن پوست كشیده شده و در جدار داخلی ساز حدود چهل حلقه فلزی كوچك به فواصل مساوی آویزان شده است. در یكی از نقاط جدار چوبی سوراخی است كه نوازنده انگشت شست دست راست را در آن داخل می كند و به این وسیله ساز را نگه می دارد و با بقیه انگشتان هر دو دست بر پوست می كوبد و در عین حال ساز را كمی سریعتر حركت می دهد تا حلقه های كوچك داخلی، همراه با صدای كوبیدن انگشتان صوتی زنگ وار نیز حاصل كنند. هیچ یك از اصوات ساز حائز ارتفاع معین نیستند. این ساز بیشتر شهری است تا محلی.
