پارك ملی بوجاق در استان گیلان و در شمال شرقی شهرستان رشت قرار دارد
پارك ملی بوجاق با مساحتی بالغ بر۳۲۵۰ هكتار اولین بار در سال ۱۳۷۷ با عنوان منطقه شكار ممنوع تحت حفاظت قرارگرفت و در سال ۱۳۸۱ طی مصوبه‌ای به مجموعه پارك‌های ملی كشور پیوست.
پارك ملی بوجاق كه لاگون كیاشهر را به عنوان تالاب بین‌المللی به مجامع جهانی معرفی كرده و دلتای رودخانه سفیدرود را در خود جای داده است، یكی از زیستگاه‌های مهم پرندگان و آبزیان می‌باشد.
از گونه‌های شاخص جانوری این منطقه می‌توان از رود كر و شنگر انواع پرندگان اردك سرحنایی و قوی گنگ، خزندگان و دوزیستان و ماهیان (ماهی سفید و كپور) نام برد. از گونه‌های گیاهی نیز می‌توان به آزولا آلاله، نیلوفر آبی، توسكا، آقسطی اشاره كرد.
پارك ملی بوجاق پناهگاه امن و محیطی طبیعی برای زندگی ۲۳۹ گونه پرنده مهاجر است كه همه ساله با شروع فصل پائیز از نقاط مختلف دنیا به این منطقه مهاجرت كرده و جشنواره زیبای پائیزی را از گونه‌های نادر پرندگان برای گردشگران ترسیم می‌كنند.
روند مهاجرت پرندگان به این زیستگاه طی سال‌های اخیر افزایش یافته به گونه‌ای كه در این منطقه در زمستان‌ها فرود صدها هزار قطعه پرنده مهاجر از گونه‌های مختلف قو، درنا، غاز، گیلار، چنگر، فلامینگو، پرستوی دریایی و انواع پرندگان آبزی و كنارآبزی قابل مشاهده است.
بخشی از تالاب بوجاق به علت اهمیت زیستگاهی به ویژه برای پرندگان مهاجر آبزی در سال ۱۳۵۴ به عنوان «لاگون كیاشهر» در فهرست تالاب‌های كنوانسیون رامسر به ثبت رسید.
این تالاب تا سال ۱۳۶۹ از دو بخش شرق و غربی تشكیل شده بود كه حد فاصل بین دو بخش رودخانه سفیدرود جریان داشت و طغیان‌های پی در پی و سیلاب‌های متعدد سبب انحراف رودخانه شد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، این تالاب به عنوان تالاب ۲۲ بهمن نامگذاری شد. در سال ۱۳۷۷ منطقه بوجاق به مدت ۵ سال با مساحت ۸۰۰ هكتار و با تصویب شورای عالی حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه شكار ممنوع اعلام شد.
این منطقه از طریق جاده‌های حسن رود به زیباكنار، لشت نشاء به زیباكنار و نیز از طریق جاده خاكی زیباكنار هم كه در جوار رودخانه اشمك قرار دارد و مسیرهای خاكی متعدد دیگر قابل دسترسی برای بازدیدكنندگان و محققان می‌باشد.
تالاب بوجاق علاوه بر میزبانی گونه‌های مختلف پرنده، زیستگاه بیش از ۵۰ گونه ماهی و آبزیان بومی و مهاجر است و از معدود زیستگاه‌های فك خزری؛ تنها پستاندار دریای خزر است.
پارك ملی خشكی – دریایی بوجاق پس از تالاب بین المللی انزلی و امیركلایه لاهیجان یكی دیگر از عرصه‌های مهم تالابی و طبیعی استان گیلان به شمار می‌آید.
این محیط طبیعی كه در بخش بندر كیاشهر، در ۲۰ كیلومتری آستانه اشرفیه در شرق استان گیلان واقع شده است، از نظر كارشناسان و دست اندركاران علوم طبیعی به دلیل برخورداری از جاذبه‌های گردشگری و زیست محیطی از عرصه‌های طبیعی منحصر به فرد كشور محسوب می‌شود.
پارك ملی بوجاق با سه هزار و ۲۵۰ هكتار وسعت، تنها پارك ملی خشكی – دریایی ثبت شده در كشور است كه از جنوب به بخش‌های بندر كیاشهر و زیباكنار، از غرب به رودخانه اوشمك، از شرق به ایستگاه رادیویی امیركیاسر و از شمال به عمق شش متری دریای خزر در منطقه كیاشهر محدود شده است.
پارك ملی بوجاق كه به عنوان پارك ملی خشكی دریایی به ثبت رسید در گذشته تنها به منطقه‌ای شكار ممنوع محدود می‌شد و اكنون به عنوان یكی از مناطق مهم علمی، تحقیقاتی و تفریحی كشور و استان گیلان مطرح است كه در صورت سرمایه‌گذاری‌های صحیح و ایجاد زیرساخت‌های مناسب، زمینه بهره‌وری از قابلیت‌های فراوان این عرصه طبیعی فراهم خواهد شد.
این پارك ملی به لحاظ خشكی و دریایی بودن در نوع خود بی نظیر و منحصر به فرد است و به دلیل ویژگی خشكی و دریایی پرندگان گوناگونی را به سمت خود می‌كشد.
عبور رودخانه سفیدرود از این پارك و قرار گرفتن در حاشیه دریایی خزر، وجود آبندان‌های مختلف در حوزه پارك ملی بوجاق، هوایی معتدل و برنامه‌های حفاظتی محیط زیست پارك ملی خشكی دریایی كیاشهر به محل مناسبی برای زمستان‌گذارانی پرندگان مهاجر تبدیل كرده است.
این پارك به دلیل اكوسیستم وسیع، پرنده‌های آبزی، كنارآبزی و خشك‌زی را در خود جای داده كه این امر موجب حضور گردشگران علاقمند به طبیعت در پارك بوجاق و باعث رونق اكوتوریسم گردشگری طبیعی در این منطقه شده است.
پارك ملی بوجاق، سایت مهم پرنده نگری كشور معرفی شده و طبق سرشماری‌های انجام شده بیش از ۲۳۹ گونه پرنده در این منطقه شناسایی شده است.
