خانه مسعودی یكی از خانه‌های به جا مانده از دوره قاجاریه است كه در محله شاهزادگان (خیابان انقلاب- دستغیب) شهر تویسركان قرار دارد. این خانه با مساحت ۱۳۳۲ مترمربع در ۲ طبقه ساخته شده است. در هر طبقه یك اتاق اصلی وجود دارد و در طرفین آن چند اتاق فرعی قرار گرفته‌اند كه در انتها هر كدام از آن‌ها به یك اتاقك به عنوان انباری یا پستو منتهی می‌شوند. مهم‌ترین قسمت این بنای تاریخی، اتاق شاه‌نشین است كه در طبقه همكف واقع شده و در كنار ورودی آن یك كتیبه دیده می‌شود كه تاریخ ساخت بنا (سال ۱۲۹۰ هجری قمری) را نشان می‌دهد. تمامی سقف و دیوارهای این اتاق پوشیده از گچبری‌ها، آینه‌كاری‌ها و نقاشی‌های رنگ و روغن شامل نقوش گیاهی و انسان است. همچنین در حاشیه فوقانی دیوارهای این اتاق و در میان نقوش گچبری شده، تصاویری از پادشاهان ایران باستان (برگرفته از شاهنامه فردوسی) تا دوره قاجاریه كه با شیوه گراور ایجاد شده‌اند، به صورت قاب‌هایی كوچك قرار گرفته‌اند. یكی از این تصاویر طرحی است از یك شاهزاده قاجاری كه كاغذی در دست دارد و بر روی آن نوشته‌ای درج شده است. در بالای تصویر عبارت «گردآورنده این داستان، جلال‌پور فتحعلیشاه قاجار» به خط نستعلیق نوشته شده است.
سقف تمامی اتاق‌های ساختمان (به جز اتاق شاه‌نشین طبقه همكف) لمه‌كوبی شده است. پنجره‌های اُرسی این بنا در گذشته‌ای نه چندان دور توسط مالكان بنا تعویض و پنجره‌های ساده به جای آن‌ها كار گذاشته شده است.
آجركاری‌های سردرِ ورودی شاه‌نشین طبقه‌های همكف و اول، از دیگر عوامل تزئینی این بنا محسوب می‌شود. دیواره‌های حیاط با طاق‌نماهای متعدد تزئین شده است.
