امامزاده ازناو یا امامزاده عین و غین در روستای ازناو بر روی تپه ای واقع گردیده است. به احتمال فراوان این بنا از آثار سدة ششم و هفتم هجری است و در سال۱۳۶۷ سازمان میراث فرهنگی واقع در مركز استان همدان آن را شناسایی نموده است . بنا دارای نقشة مربع شكل با اضلاع ۱۰ متر و ارتفاعی در حدود ۱۳ متر است كه هشت متر آن را ساختمان و بقیه را گنبد بنا تشكیل می دهد . گنبد بر گوشواره هایی كه بنای چهار ضلعی را به هشت ضلعی مبدل میسازد استوار گردیده است . در هریك از اضلاع بنا سه طاق وجود دارد كه طاق نماهای طرفین قرینه یكدیگرند و ۱۳۰ سانتیمتر عرض و ۶۶۰ سانتیمتر ارتفاع دارند . طاق نماهای اصلی نیز ۳۷۰ سانتیمتر عرض و ۶۶۰ سانتیمتر ارتفاع را دارا می باشد . مصالح بكار رفته در بنا سنگ و آجرهایی در اندازه ۵ در ۲۵ در ۲۵ سانتیمتر همراه با ملات ساروج است . از همین آجرها برای تزئین بنا به ویژه در جبهة خارجی استفاده شده است . جبهة داخلی بنا از هرگونه تزئینات مبرا می باشد .در قسمت غرب تپه كه امامزاده بر آن واقع گردیده است بنای دو امامزاده دیگر قرار دارد كه به نامهای عین و غین شهره گردیده‌اند . بنای این امامزاده نیز به سبك مغولی ساخته شده‌است در اطراف امامزاده قبرهایی دیده میشوند . گورستان روستا روی همین تپه واقع گردیده است و انواع سنگ قبر ها با خطوط و نقوش گوناگون در آن وجود دارد . ساختمان این امامزاده ها از نظر تزئینات آجركاری به ویژه در قسمت در ورودی از زیبایی و لطافتی ویژه برخودار است . از آنجاكه جبهة داخلی بنا بدون پوشش اندودی است ، از نظر مطالعة ملات ها حائز اهمیت می باشد بنا در قسمتهایی دچار ریزش و فرسودگی گردیده است .