مسجد جامع افوشته در بین درختان و باغستان‌های سرسبز جای محله افوشته نطنز، در بین دیگر آثار تاریخی این محله از نطنز قرار گرفته‌اند و محیطی بسیار آرام و زیبا را تداعی می‌كنند.
مسجد جامع افوشته كه با خشت و آجر و گچ بنا شده و فاقد هرگونه تزییناتی چون كاشی‌كاری و گچ‌بری است، در اوایل قرن نهم هجری قمری بنا گردیده است.
در كتیبه تنكه بخش بالای در كوچك چوبی آن در متن گل و بوته های منبت جمله‌های صاحبه و مالكه السید حسن فی رمضان السنه احدی و ثلاثین و ثمانمائه به سال ۸۳۱ هجری قمری كنده كاری شده است و چنانچه تاریخ ساخت در را برابر با زمان پایان گرفتن ساختمان مسجد بدانیم، می‌توان گفت كه ساختمان مسجد، پس از ساختن گنبد یعنی سال ۸۲۸ به بعد آغاز و به سال ۸۳۱ پایان گرفته است.
مسجد دارای ۲ در ورودی یكی در سمت قبله و دیگری در سمت حسینیه است وشبستان مسجد متشكل از ۳ قسمت می‌باشد كه شامل قسمت میانی وبخش‌های جنبی است.
قسمت میانی به ابعاد ۷ در ۳۵ متر و روی هم شامل ۴ طاق رومی برجسته و گود نسبتا مرتفع بوده كه سقف نزدیك محراب دارای مقرنس گچی ساده است.
بخش‌های جنبی در زمان گذشته ۲ طبقه بوده و ورودی آن‌ها یكی در هشتی پشت سر در از طریق پله بام و دیگری در انتهای راهرو یا دالان سمت غرب قرارداشته كه هنوز پله كانی چند از آن به‌جای مانده است و هر ۲ قسمت از طریق ۲ درگاه كه اكنون تیغه شده میانی به چشم می خورد.
اگر بخواهیم اطلاعات دقیق‌تری نسبت به در مسجد داشته باشیم باید بگوئیم با توجه به مشابهت منبت‌كاری این دو در به نظر می رسد كه هر ۲ توسط استاد علی نجار نقار ساخته شده باشد و با توجه به اینكه در متن كتیبه از مالكیت شخصی درها صحبت شده است، احتمالا این درها از جای دیگری به این مسجد منتقل شده‌ان
