بقعه ایوب انصاری در ۱۳ كیلومتری جنوب شهرستان تكاب از توابع استان آذربایجان غربی و جنوب غربی قریه « دورباش » برفراز كوهی بلند قرار گرفته است .
این بنا شامل تنها اثر باقی مانده از مجموعه آثار در بالای كوه می باشد كه در داخل قریه محلی بصورت اتاقك كوچكی می باشد كه بنا بر باور مردم ، محل دفن سر ایوب انصاری است و از این رو از قدامت و احترام خاصی نزد اهالی محل برخوردار است .
ساختمان فعلی از دو بخش تشكیل شده است ، بخش اصلی و قدیمی بنای اولیه مقبره و بخش الحاقی راهرو و نمازخانه ( مسجد ) را تشكیل می دهد . با توجه به نوع مصالح و نوع معماری و نحوه كار به نظر می رسد ساختمان اصلی مقبره و دیگر بقایای تخریب شده مشتمل بر دیوارهای حصار محیطی و بقایای تخریب شده با پلان های استوانه ای دارای قدمتی طولانی و قبل از قرن نهم هجری می باشد ، ولی بخش الحاقی بنا شامل راهرو و نمازخانه از آثار اواسط قرن نهم هجری است .
جهت تعیین تاریخ شكل گیری و پیدایش واحدهای معماری بالای كوه نیاز به مطالعه و بررسی كارشناسانه دار كه این مهم بایستی از طریق كارشناسان ذیربط مطالعه و مشخص شده . قسمت قدیمی با پلان بیضی از داخل و هشت ضلعی نامنتظم از بیرون با ارتفاع ۵/۷ متر كه با دربی كوچك از نمازخانه مقبره به داخل راه دارد ساخته شده است . در ساخت بنا از قلوه سنگ ، آهك و خاك سفیده استفاده شده است و عملیات مرمتی و حفاظتی بازسازی در سال ۱۳۷۲ در بنای تاریخی ایوب انصاری با مدیریت محترم میراث فرهنگی انجام گرفت.
نكته در مورد علت نامگذاری قریه دورباش به این نام :
دوره باش در زبان آذری به معنی « بایت سر » می باشد ، باور مردم روستا بر این بوده كه ایوب انصاری را سر می برند و سر وی را از بالای كوه به طرف محل فعلی قریه می غلطانند و آنگاه پیكر ایوب انصاری بدون سر بی می خیزد و بصورت امری ندا می دهد « دورباش » یعنی بایت سر .
