گنبد نمكی ملحه در استان سمنان واقع است. معدن ملحه در حال حاضر توسط شركت ایران باریت مورد بهره برداری است و در ۳۵ كیلومتری جنوب خاوری سمنان و یا ۲ كیلومتری جنوب باختری پایگاه هوایی سمنان واقع شده است. مساحت آن حدود ۴۵۰۰۰ متر مربع است و از معادن بزرگ ایران به شمار می رسود. چنان كه نمك آن در شهرهای مختلف مانند اصفهان، نكا، همدان ،كرمانشاه و سمنان به مصارف گوناگون می رسد. طول كارگاه اسخراجی ۳۵۰ و عرض متوسط آن ۸۰ متر بافراز ۱۰ متر می باشد. نمك ها در این معدن به صورت های كوچك و بزرگ گنبدی است كه دارای توپوگرافی پستی درگستره ای به طور چندین كیلومتر و پهنای حدود ۵۰۰۰ متر می باشد. نمك در اكثر نقاط به وسیله نهشته های آبرفتی جوان با ضخامت متوسط ۲ متر پوشیده شده است. وجود حفرات قیفی شكل در این معدن مبین وجود نمك است. برای دسترسی به این گنبد و معدن نمك از سمنان ۳۰ كیلومتر در جاده نظامی حركن كنید. پس از آن تابلوی معدن نمك ملحه به مسیر انحرافی به سمت جنوب بروید و پس از طی ۱۰ كیلومتر به معدن نمك خواهید رسید. در سمت شمال این معدن دلفینهای نمكی قرار دارند كه در نوع خود بی نظیرند. ارتفاع این دلفینها ۱۰ متر است و كاركنان معدن نیز برای حفظ آنها تلاش زیادی كرده اند.
رنگ نمك های معدن ملحه غالباً سفید و بی رنگ و تنها در برخی نقاط نارنجی و آبی تیره می باشد. نمك های سفید دارای خلوص بالایی است و بلورهای شفاف و درشت هالیت نیز در اغلب جاها و گاهی با حجم قابل توجه رویت می گردند. در سمت غربی سینه كار معدن یك لایه به ضخامت یك متر حاوی پتاس و بلورهای آبی رنگ وجود دارد كه بالاترین عیار آن ۲۱/۱۲ درصد می باشد در قسمت جنوبی لایه فوق یك لایه ۱۳ سانتی متری وجود دارد كه حاوی كریستال آبی است و یكی از نمونه های آن دارای ۱۶/۱۵ درصد پتاسیم است، (فنودی، م. ۱۳۷۰) پتاس این معدن از جنس سیلویت است.
معدن نمك ملحه در جنوب شهر سمنان كه در حوضه ی دشت كویر بزرگ رسوب گذاری نموده اند به لحاظ كانی شناسی، از هالیت، سیلویت، پلی هالیت، كارنالیت و لانجبینیت تشكیل شده اند. از بین كانی های نام برده شده، پلی هالیت، كارنالیت و لانجبینیت، به صورت ثانویه و اطراف و حاشیه ی هالیت با بافت های اولیه ی رسوبی مكعبی را احاطه نموده اند. این دسته از كانی های تبخیری زمانی كه در شورابه مقدار كافی از یون های پتاسیم و مقادیر ناچیز منیزیم موجود باشد، تشكیل می شوند. علاوه بر لایه ای بودن لایه های نمك، وجود بافت های اولیه ی جناغی، اسكلتی و تجمعی در كانی های هالیت و سیلویت حاكی از این است كه آنها در محیط رسوبی كم عمقی نهشته شده اند كه آب های دریایی به آن راه داشته اند. برای اثبات دریایی بودن نمك های معدن ملحه، از ژئوشیمی عنصر برم كه به صورت بسیار جزئی وارد شبكه كانی های تبخیری سیلویت و هالیت می شود، استفاده گردید. بالاترین میزان برم، ۲۰۰ پی پی ام، در كانی هالیت از افق های مختلف بوده است. به نظر می رسد این رسوبات تبخیری با توجه به لایه ای بودن آن ها و همراهی با رخساره های كم عمق دریایی در یك محیط رسوبی اولیه مرتبط با منشا آب های دریایی تشكیل شده اند. با توجه به این كه حوضه ی كویر بزرگ، حوضه ای كم عمق بوده، احتمالاً آب های باقی مانده از حوضه ی دریایی سازند قم منشا تبخیری های جوان تر بوده است.
