سپیدرود ، دریای خزر و آتشفشان درفك سه پدیده معروف جغرافیایی گیلان است.دهانه ی آتشفشان درفك بزرگترین دهانه ی آتشفشانی است كه در ایران وجود دارد.
نام درفك برای گیلانیان به همان اندازه آشناست كه دماوند برای مردمان فلات مركزی یا سهند وسبلان برای ساكنان آذربایجان.
این آتشفشان شگفت انگیز در ۵۰كیلومتری جنوب وجنوب شرقی رشت واقع شده است و حدود ۲۷۰۵ متر ارتفاع دارد.و یكی از قلل مرتفع سلسله جبال البرز است.برخی مورخین معتقدند نامش از قوم باستانی دربیگه گرفته شده،گیلانشناسان نیز اعتقاد دارند كه لفظ دال فك صحیح است. كاپیتان مكنزی (افسر انگلیسی) در سال ۱۸۵۹ از منطقه دیدن كرده و شرحی در این باره نوشته است.
درفك دو غار معروف دارد: یكی غار یخی و دیگری غار آهكی به نام نوچاه
غار یخی در تمام فصول سال پوشیده از لایه ضخیم یخ میباشد.دهانه غار كوچك ولی شیب آن هول انگیز می باشد در حقیقت یك صفحه ی یخی صیقلی است كه حدود ۴۵ درجه تا عمق ۱۲۰ متری ادامه دارد.غار دیگر غار استلاكتیكی نوچاه است كه خیالات وهم انگیز مردم منطقه آنها را حیوانات منجمد شده می داند.با كمال تاسف این غار در فاجعه ی زمین لرزه ۳۱ خرداد ۱۳۶۹ فرو ریخت و امروزه آثاری از آن به جا نمانده است.
مردم رحمت آباد و حومه اعتقاد دارند كه مدفن ۴ امام زاده در درفك می باشد.بدین دلیل در گذشته در اطراف چاه درفك شمع نذری روشن می كردند.عشایر رحمت آباد كه به شبانی اشتغال دارند تابستانها گله های گوسفند را از قشلاق به درفك كوچ می دهند. در یك طرح واكسناسیون دامی ، اداره دامپزشكی استان گیلان آمار گوسفند عشایر درفك رت ۱۴ هزار اعلام نموده است.
درفك چشمه آب آشامیدنی ندارد.مردم برف چاه را به صورت كوله بار از چاه خارج نموده و داخل ناو های چوبی (لاوار) ریخته كه بر اثر تابش آفتاب آب شده و از آب ان برای شستشو ، آشامیدن خود واحشام استفاده می نمایند.در گذشته های دور كه یخچال های امروزی وجود نداشت توانمندان گیلان از یخ درفك برای خود و میهمانان و یا افراد مریض استفاده می كردند.گالشها برف و یخ را بر اسب بار نموده و بعد از ۲ روز طی راههای صعب العبور به رشت می آمدند و آن را می فروختند برای جلوگیری از آب شدن برف و یخ در طول مسیر دور برفها را با گونیهای كنفی و گیاه كرف می پوشاندند و همچنین از مسیر های جنگلی به دلیل و جود سایه استفاده می كردند. خوانین و اربابان گیلان ،مباشرینی را بر ساه چاه درفك می گماردند تا از چارواداران در ازای برداشت یك بار اسب یا قاطر یخ مبلغی به عنوان مالیات دریافت نمایندو به همین علت این ضرب المثل رایج بود كه فلانی از برف درفك هم مالیات میگیرد
صبحگاهان هنگام طلوع خورشید ، خورشید بسیار بزرگ و به صورت زرد طلائی بر فراز قله درفك دیده می شود كه آفتاب تماشای درفك بسیار مشهور است و اغلب كوهنوردان برای تماشای این زیبایی یك شب را بر سر این قله صبح می نمایند
خانه های درفك را با سنگ ساخته وسقف آن را با لته پوشش می دهند.كه بسیار محكم است.
رابینو می نویسد اولجایتوی مغول(سلطان محمد خدابنده)با راهنمایی یكی از افراد بومی از راه درفك گیلان را تسخیر نمود.
