جاده‌ی چالوس را با همه‌ی پیچ و خم‌هایش را كه طی كردی، درست نرسیده به پلیس‌راه چالوس، پشت یكی از قهوه‌خانه‌های بین مسیر، راهی جنگلی به سمت تنگه‌ای خزه بسته منتهی می‌شود. به خاطر همین گم بودن مسیر است كه سرپوش تنگه هنوز بكر باقی‌مانده است.
از پشت قهوه‌خانه، مسیری پاكوب به سمت جنگل راهی‌تان می‌كند و شمارا به سمت سرپوش تنگه سوق می‌دهد. كم‌كم درخت‌های ممرز، انجیلی و توسكا نمایان می‌شود. مستقیم به راهتان ادامه دهید تا از كنار كلبه‌های چوبی عبور كنید. در ادامه مسیر رودخانه‌ای زلال را می‌بینید كه از كنارتان جریان پیدا می‌كند. چند بار مسیر رودخانه را قطع می‌كنید و راه پاكوب را ادامه می‌دهید، پاكوبی كه كم‌وبیش معلوم و نامعلوم است.
در بین راه، اگر كمی ساكت باشید، صدای پرنده‌هایی نظیر شاه بوف، سهره، داركوب و… به‌راحتی شنیده می‌شود. صدای شاخ و برگ‌ها نیز در اثر قدم‌های شما و حركت تند و سریع لاسرتا های زیبا است.
بعد از یك ساعت جنگل پیمایی سبك، به آخر مسیر پاكوب كه رسیدید، كوهی عظیم جلویتان ظاهر می‌شود و مشخص می‌كند كه ادامه مسیر از این راه نیست، درست همان‌جا باید بروید در رودخانه و خلاف مسیر آب به سمت راست حركت كنید. الآن وارد تنگه‌ای شده‌اید كه آن را سرپوش تنگه نامیده‌اند.
كمی كه در آب راه می‌روید به آبشاری ۲ متری می‌رسید اما این آخر مسیر نیست، باید از آبشار بالا بروید و خلاف مسیر آب را ادامه دهید. هنگامی‌كه از آبشار بالا می‌روید و آب تمام بدنتان را خیس می‌كند، تابستان و آفتابش از یادتان می‌رود.
در ادامه مسیر آبشاری یك متری است كه می‌توانید از كناره‌هایش بالا بروید. مسیر را كه ادامه دهید، از بین بوته‌ها و درختان عبور می‌كنید تا به آبشاری ۱۰-۱۵ متری می‌رسید. اینجا آخر راهمان است.
خوب كه به اطرافتان دقت كنید، در كناره‌های حوضچه‌ی درست‌شده‌ی زیر آبشار، خرچنگ و قورباغه‌های زیبا كه آرام‌گرفته‌اند را می‌بینید. بعد از كمی آب‌بازی و لذت از تنگه‌ی سرپوش، بازگشتن مسیر و پایین آمدن از آبشارهای كوچك همچنان برایتان مهیج خواهد بود.
مراقب باشید كه همیشه با افرادی كه به منطقه آشنا هستند به تجربه این سفر بپردازید زیرا ممكن است از مسیر خارج شوید و به‌علاوه بر ندیدن تنگه، در جنگل انبوه چالوس گم شوید.
