آیا تا به حال نام لیماگوابر را شنیده اید؟
اگر شهر كلاچای را پشت سر بگذارید و به سمت رحیم آباد عزیمت كنید و از آنجا به قصد دیدن این سرزمین كهن و تاریخی عبور كنید، از مسیر جنگل های بكر و دست نخورده ای گذر خواهید كرد و در پیچاپیچ راهی كه تو را فرا می كشد و بعد از طی كردن مناظر دیدنی و زیبای مسیر جاده، كه آدمی را به اوج می رساند و چشم هر رهگذری را به خود خیره می سازد ، به روستای رویایی لیماگوابر خواهید رسید.
روستای لیماگوابر در نزدیكی روستای لیما در استان گیلان در ۶۳ كیلومتری جنوب شهرستان رودسر ، بخش رحیم آباد منطقه زیبای اشكور در میان جنگل های معتدل خزری و كوه های سر به فلك كشیده البرز و مردمانی متمدن قرار دارد.
در ابتدا توضیح مختصری در مورد منطقه باستانی اشكورات كه روستای لیماگوابر جزئی از آن محسوب میشود، میدهیم .
اشكور (اشك+ور)جزء بخش رحیم آباد از شهرستان رودسر است و عجائب هفتگانه ای را در دل خود جای داده كه قدمتی به درازای تاریخ دارد.اشكور از جنوب به قزوین،از مغرب به رودبار الموت، از مشرق به بخش كوهستانی رامسر و تنكابن و از شمال به دامنه های كوهستانی رحیم آباد محدود می شود. برای اختصار فقط سه مورد از این عجایب را نقل میكنم.
مسجد ناصر الحق یا ناصر الكبیر معروف به آستانه هفت امام در روستای رودبارك از دهستان اشكور سفلی قرار دارد كه در قرن سوم هجری قمری ساخته شده و یك از عجائب هفتگانه اشكور به شمار می آید.
چشمه ای در پایان آستانه قرار دارد كه آب آن شور و برای دفع امراض از آن استفاده می شود.
تخته چوبهای نیز در آستانه قرار دارد كه بر روی آنها عبارات زیر حك شده: “ابر آمد و زار زار بر سبزه گریست بی باده گلرنگ نمی باید زیست، این سبزه كه امروز تماشاگه ماست ، تا سبزه خاك ما تماشاگه كیست؟”
“كوه عروس و داماد”از دیگر عجاب دیگر اشكورات است كه در روستای زیاز واقع شده است(تقریبا پانزده دقیقه با روستای لیما گوابر فاصله دارد)در شمال منطقه،كوه سنگی با شیب بسیارتند واقع شده است كه در بالاترین نقطه آن دو مجسمه سنگی به شكل عروس و داماد قرار دارد.اهالی روستا معتقدند كه در گذشته های دور پسر و دختری بدون اذن والدین خود زندگی شان را آغاز میكنند اما چندی بعد در اثر این بی حرمتی مورد عاق والدین قرار می گیرند و در نقطه ای كه امروز به عروس و داماد معروف شده، به سنگ تبدیل میشوند.
در روستا یازن در انباركاه شخصی به نام صدرالله یازنی یك تونل بسیار طولانی وجود دارد كه به عقیده اهالی راه به جای دور میبرد.این تونل یكی دیگر از عجایب هفتگانه اشكور به حساب می آید.
پس از گذر از رحیم آباد و طی مسافتی حدود ۲۵ كیلومتر در سمت چپ به جاده خاكی میرسیم كه در بالای آن مردمانی زلال و به زیبایی طبیعتشان در آن زندگی میكنند.
پیرزن و پیرمردهایی كه جلوی منزلشان نشسته اند و به احترام تو برمیخیزند و با لبخندشان به تو خوشامد میگویند.جمعیت این روستا از۲۰خانوار تجاوز نمی كند.خانه های آن گلی و سقف هایشان با چوب ساخته شده است.درآمدشان اكثرا از راه كشاورزی آن هم فندق و گل گاوزبان می باشد.زبانشان گیلكی است،آنجاست كه قدر بسیاری از چیزها را كه داشته ای میتوانی درك كنی…
با قدم گذاشتن در اطراف روستا احساس میكنی اولین كسی هستی كه پا در این منطقه دست نخورده میگذارد.سمت راست روستا مسیری فوق العاده زیبا و رویایی دارد.جاده های خاكی و باریك و پر از درخت كه در فصل پاییز رنگ درختان و برگهای زیر پایت كه مسیر را پوشانده ،به حال و هوای تو رنگ دیگری می بخشد.اگر به سمت راستت نگاه كنی خانه های روستایی با همان سبك قدیمی شان را میبینی كه در شیب ملایم دامنه ها در كنار هم گرد آمده اند و تو را به آرامش كه مردمانش دارند گره میزند.آسمان بالای سرت با ابرهایی كه به آرامی در حركتند و فاصله چندانی با تو ندارند،تو را غرق در رویا میكند.بعد از عبور از راه باریك به دشتی وسیع میرسی كه دیدگانت را خیره میكند.این زیبایی ها تا هر كجا كه بروی ادامه دارد.احساس میكنی در طبیعتی بكر گم شده ای…از هر سمت كه بروی با تو می آید. در میان راه با چشمه هایی نیز برخورد میكنی.جنگل های سرسبز،باغ های فندق دیدنی،دشت های سرسبز،كوه های زیبا،چشمه های پر آب و گوارا،باغ های گل گاوزبان، همه و همه دست به دست هم داده اند و باعث شده اند هر بیننده ای كه در هر فصل سال به روستا سفر میكند با دیدن چنین سرزمین زیبایی ،شیفته ی این طبیعت خدادادی شده و به تعریف و تمجید از این روستا بپردازد.مردمان روستا میگویند در تمامی فصول اینجا زیباست،گرچه زمستانی سرد داردو از سرسبزی بهار بسیار تعریف كرده اند. اما تابستانی خوش آب وهوا و معتدل دارد
غروب روستا و تاریكی شب با آن چراغ های روشن روستاهای اطراف و سكوتش ، ستارگانش كه نزدیكتر از همیشه بالای سرت قرار گرفته اند،تو را آرام تر از همیشه میكند. دیدن این مناظر ،قدم گذاشتن در آن،بودن در خانه هایشان،هم صحبت شدن با مردمانش ،خوابیدن در خانه های با صفایشان،تو را فراتر از آنچه كه تا به حال از معنی زندگی دریافته ای ، میبرد.
تاریخچه ی روستای لیماگوابر
دهی جزئ دهستان اشكور بالا بخش رحیم آباد شهرستان رودسر . واقع در ۳۹۰۰۰ گزی جنوب رود سر و ۳۰۰۰ گزی جنوب خاوری سی پل . كوهستانی – معتدل- گیلكی و فارسی زبان . آب از چشمه محصول غلات و فندق . شغل اهالی زراعت و باغبانی . راه مالرو و پر شیب است .
روستای لیماگوابریكی از مناطق بسیار دیدنی اشكورات میباشد. منطقه ی اشكور بخصوص روستای لیماگوابر از این حیث دارای اهمیت می باشد كه سرزمین ایرانیان كهن است.یعنی منطقه ای كه قبل از مهاجرت آریایی ها به ایران (یعنی حدود هفت هزار سال پیش از مهاجرت آنان )وجود داشته است ودارای تمدنی كهن است . از تاریخ به وجود آمدن روستای لیمااگوابر اطلاعات دقیقی در دست نیست .اما حدود هزاران سال پیش محلی در شمال روستای لیماگوابر فعلی وجود داشته به نام آفتاب خوانان. ساكنان این روستا بدلیل رانش زمین و سیل تصمیم به مهاجرت گرفته و به مناطق شمالی تر كه دارای زمین های دشت و حاصلخیز بوده مهاجرت كرده وقلعه ی لیما را می سازند (مطلبی كه در مستند قلعه ی لیما كه در سال ۱۳۷۹ از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد نیز عنوان شد).اما پس از گذشت سال ها باز عده ای از اهالی روستای لیما تصمیم به مهاجرت به مناطق جنوبی تر گرفته و سعی در تشكیل محلی جدید را داشته اند.ناگفته نماند كه در این مهاجرت عده ای نیز از روستاهای اطراف و عده ای نیز از روستای تلاسر(حدود لیماچال فعلی) در این مهاجرت شركت داشته اند . اما این اقوام به منطقه ی جنوب روستای آفتاب خوانان كه دارای چشمه های متعدد و آب و هوای خوب و خاك حاصلخیز بود مهاجرت كرده و روستای جدیدی را بنا نهادند كه لیماگوابر یا همان لیمای كوچك نام گرفت . مطالب دیگری تحت عنوان اینكه بخش جنوبی روستا كه دارای آثاری نیز هست دارای قدمت كهن و پادشاه نشین بوده شنیده می شود كه به دلیل نبودن اطلاعات مستند از درج این مطالب خودداری می كنیم.
اما اعتقاد بیشر اهالی روستا بر این است كه حتی قبل از بوجود آمدن روستای آفتاب خوانان محل اصلی روستا و استقرار خانه ها در منطقه ی نزدیك قبرستان فعلی روستا یا همان دلیچال بوده و وجود چشمه ای در این منطقه كه حدود چهل سال پیش در این منطقه وجود داشته و اكنون خشك شده است این امر را صادق است.
اما پس از انجام تحقیقات در رابطه با این باورمتوجه شدیم كه این موضوع صحت داشته، ضمن اینكه میراث فرهنگی استان این بخش از روستای لیماگوابر(دلیچال) را قدیمی ترین بخش روستا دانسته و به هرگونه ساخت و ساز در این منطقه واكنش نشان می دهد.
نكته ی قابل تامل اینكه قبرستان روستا در زمان استقرار خانه ها درمنطقه دلیچال دقیقا محل آفتاب خوانان بوده!
اگر چه در فرهنگ فارسی لیماگوابر دارای راه های صعب العبور با آب و هوای سرد سیر ذكر شده اما روستا دارای شیبی هموارو آب و هوای مرطوب نیز می باشد و علاوه بر این دارای مردمی خون گرم،میهمان نواز و صمیمی نیز هست .
جمعیت و اهالی:
لیماگوابر روستای كوچكی بوده و اخیرا جمعیت روستا حدود ۴۰ خانوار بوده است. گذرزمان،مشكلات زندگی روستا و میل به شهرنشینی باعث شده تا هر سال از جمعیت روستا كاسته شده و مردم روستا به شهر مهاجرت كنند و اكثرا در ایام تعطیل و اوغات فراغت جهت دیدوبازدید و باغداری به روستا بازگردند ضمن اینكه جمعیت فعلی روستا حدود ۲۰ خانوار است
شغل اهالی و محصولات:
در گذشته های نچندان دور كشت محصول گندم در روستا رایج بود كه اكنون نیز رایج نیست. محصولات فندق وگردو از مهمترین محصولات قابل برداشت روستا می باشد چنانچه بیشتر اهالی روستا دارای باغهای متعدد فندق می باشند.
گل گاوزبان، گل ختمی و دیگر محصولات نیز به طور پراكنده در روستا برداشت می شود.
اما از همه ی این موضوعات كه بگذریم، لیماگوابر علاوه بر وسعت و جمعیت كم خوشبختانه دارای افراد مهم و تحصیل كرده ی زیادی نیز میباشد. نكته ای كه شاید برای شما خواننده ی عزیز جالب باشد اینكه اولین شخصی كه از روستای لیماگوابر دیپلم گرفت آقای مسلم اسدی بود. ضمن اینكه حجت الاسلام والمسلمین شیخ هادی قدس (از شاگردان آیت الله بهجت) نیز اصالالتا اهل روستای لیماگوابر است.
