این پل در قشلاق دیمابن – از توابع رودسر – بر روی رودخانه پلورود واقع بوده كه امروزه فقط پایه سنگی سمت راست و پایه آجری سمت چپ آن باقی مانده است. ظاهراً این پل به دستور سلطان میرزا علی كیا – پسر سلطان محمد كیا – در سال ۸۹۳ ه. ق ساخته شده است. سیدظهیرالدین در كتاب « تاریخ گیلان و دیلمستان » ، شرح ساختن این پل را چنین نوشته است : « چون به رودخانه پلورود از ایام سابقه پلی از چوب بسته بودند و هر ساله به تجدید آن می بایست شروع نمود … همت عالی خسروانه مقتضی آن شد كه بر آن مقام ، پلی از خشت = آجر و سنگ و آهك بفرمایند … فلهذا استاد یعقوب بنای رویانی را به سر كار فرستادند و كیا پاشا ملك الدین ناظر را مشرف آن مهم ساختند و به سعی تمام ، آن مهم پسندیده به هم رسیده بود و استاد مذكور ، طاق بزرگی بر آن رودخانه بسته … » پل مزبور ظاهراً یك طاق یا دهانه بزرگ بیشتر نداشته كه پایه های آن اكنون برجای مانده و خود پل در یكصد سال گذشته به كلی ویران شده است. پایه شرقی این پل به درازای ۱۰ متر با سنگ رودخانه و ملات گچی ساخته شده است. آثار پایه غربی نیز به بلندی ۳ متر در كنار رودخانه دیده می شود. این پایه با آجرهایی به ابعاد ۵×۲۳×۲۳ سانتیمتر ساخته شده است. آجرهای طرف شرقی پل را پیش از شهریور ۱۳۲۰ به كلاچای برده و در پشت بازار با آنها ساختمانی ساخته اند.