شهرستان بهشهر از جمله شهرهای خوش آب و هوا و دارای جاذبه های گردشگری استان مازندران است
این شهرستان از شمال به دریای خزر (خلیج گرگان)، از غرب به شهرستان ساری، از جنوب به شهرستان نكا و استان سمنان، و از شرق به شهرستانهای كردكوی و بندرگز در استان گلستان محدود است.
به علت وجود شرایط مساعد در دامنه كوههای جهان مورای (البرز شرقی)، بهشهر امروزی به عنوان یكی از روستاهای پیش از تاریخ شكل گرفته است و در طول تاریخ، نامهای مختلفی نظیر تمیشه، نامیه، خرگوران، پنجهزاره و آسیا بستر داشته است.
این شهرستان در زمان شاه عباس، اشرف البلاد (اشرف شهرها)، و در دوره پهلوی اول بهشهر نام گرفت. این شهر در زمانی كه مورد توجه شاه عباس صفوی قرار گرفت، دگرگونیهای عمدهای در بافت و سیمای آن به وجود آمد.
از جمله میتوان به عمارتهای دلگشا، خیابانهای عریض، حمامهای مختلف، حوضچههای زیبا و آب انبارها اشاره كرد. این بناها و همچنین آب و هوای و دریاچه زیبای آن از عوامل اصلی جذب جهانگردان به استان مازندران و شهرستان بهشهر به حساب میآیند.
از آثار باستانی این شهرستان میتوان به كاخ صفی آباد، باغ و عمارت چهلستون (كاخ شهرداری فعلی و قصر سلطنتی شاه عباس)، سر چشمه عمارت (در حال ویرانی) استخر یا دریاچه عباس آباد و غارهای متعدد اشاره كرد.
مجموعه تاریخی عباس آباد در فاصله ۹ كیلومتری جنوب شرقی شهرستان بهشهر و در میان ارتفاعات سلسله جبال البرز و در جنگلهای نیمه انبوه منطقه قرار گرفته است.
این مجموعه از جمله بناهای شگفت انگیز دوره شاه عباس صفوی در استان مازندران است. این مجموعه شامل كوشك داخل آب بندان، حمام، برج آجی، محوطه گلباغ، جاده سنگفرش و … بوده كه در سال ۱۰۲۱ قمری به دستور شاه عباس اوی ساخته شد.
كوشك داخل آب بندان در زمان احداث دارای بخش تحتانی به صورت چهار طاقی بوده و بر بالای آن بنایی با مصالح چوبی برای استراحت شاهان صفوی ساخته شده بود.
در بخش زیرین و در میان چهارطاقی یك ستون قطور آجری قرار گرفته كه دارای سوراخهای بسیار زیاد است. آب با حركت در داخل این چهارطاقی و با عبور از مجاری باعث ایجاد فوران در طبقه بالا میشد.
در اطراف جاده سنگفرش از شمال به جنوب محوطه و رو به سوی گلباغ، چند برج آجری برای حفاظت مجموعه ساخته شده بود كه در حال حاضر دو برج آجری آن سالم مانده است.
عباس آباد یكی از بزرگترین مجموعههای فرهنگی – تفریحی استان مازندران است كه سالانه گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به خود جذب میكند.
برخی از جاذبههای گردشگری شهرستان بهشهر عبارتند از:
عمارت باغ شاه، استخر عباس آباد بهشهر، كاخ صفی آباد، بنای تاریخی چشمه عمارت، سیما ی طبیعی و حیات وحش میانكاله، قلعه پلنگان، بز پل بهشهر، سیكا پل بهشهر، غارهای هوتو و كمربند، آتشكده كوسان ( روستای كوهستان )، قلعه شاه نشین آسیابسر، بقعه امیر كمال الدین و امیر جمال الدین ، حسینیه فرحی رستمكلا، بقعه و گورستان تاریخی سفید چاه، جنگلهای بهشت گمشده گلوگاه، چشمه رز بن و دره پاسند، مجموعه تاریخی گوهر تپه و … .
عباسآباد بهشهر، روستایی است از توابع بخش مركزی شهرستان بهشهر. این منطقه از جمله مهمترین و بزرگترین باغهای تاریخی كشور است به طوری كه باستانشناسان این مجموعه را اوج شكوفایی باغسازی در ایران معرفی میكنند.
دریاچه زیبا، وجود راه های دسترسی مناسب و اقامتگاه، آثار باستانی متعلق به دوره صفویه، آب و هوای مطبوع و دل انگیز جنگلی از جمله امتیازاتی است كه موجب شده این منطقه به یكی از مهمترین قطبهای گردشگری مازندرانتبدیل شود.
مجموعه عباسآباد به دستور شاه عباس اول صفوی در سال ۱۰۲۰ و ۱۰۲۱ قمری ساخته شده است و در حال حاضر مهمترین باغ غیر كویری ایران محسوب میشود. در آن زمان به دستور شاه عباس صفوی اراضی این منطقه كه خرگوران نام داشت خریداری و شهری تحت عنوان اشرف البلاد ساخته شد كه اقامتگاه شاه عباس اول در مازندران بود. وی هرگاه به مازندران میآمد اشرف را به دیگر نقاط آن ترجیح میداد.
این منطقه بعدها به بهشهر تغییر نام یافت و بهشهر امروزی، شهری زیبا و جذاب و سرسبز است كه آثار طبیعی و تاریخی فراوانی دارد و به یكی از قطبهای گردشگری استان مازندران تبدیل شده است.
استخر عباسآباد به وسعت تقریبی ۱۰ هكتار در میان جنگل و به صورت سد محكمی در بین ۲ كوه بلند بنا شده كه قدمت آن به ۳۷۰ سال قبل برمیگردد. در مركز مخزن استخر، سدی ساخته شده كه از ۸ ستون در اطراف و یك ستون مشبك در مركز شكل گرفته كه ستون مشبك مانند صافی آب عمل میكند و به یك كانال آب یك تا یك و نیم متری راه دارد.
این كانال به قسمت مركزی مرتبط است و از زیر دیواره سد عبور داده میشود تا در فاصله ۱۵۰ متری پایین دست سد از زیر زمین به سطح بیاید. بنابراین، هنگام وجود بیشترین مقدار آب در سد، نیازی به تخلیه آب از طریق دریچه نیست، بلكه از طریق همین سیستم مكش، آب تخلیه میشود.
این سد را جهت جمعآوری آبهای زمستانی بهوجود آوردهاند و امروزه آب جمع شده در پشت سد در تابستان مقدار زیادی از اراضی برنج كاری را مشروب میسازد.
در وسط استخر در میان آب عمارتی قرار دارد كه هنوز پابرجاست و در اطراف آن ابنیه زیادی وجود داشته كه متأسفانه دیگر اثری از آنها نیست.
حجم آب استخر در فصول مختلف سال تغییر میكند تا حدی كه در برخی از فصول، عمارت داخل استخر كاملاً به زیر آب فرو رفته و در برخی زمانها و در حالت كم آبی كه عموماً فصل تابستان است كاملاً هویدا میشود.
با این حال و در كمال شگفتی با وجود این همه تغییرات كه بهصورت متوالی تكرار میشود این بنا همچنان به طور مستحكم پا بر جا مانده تا حیرت بازدید كنندگان را برانگیزد.
كاخ صفی آباد در جنوب غرب شهر بهشهر و در بالای ارتفاعات منتهی به دشت قرار دارد. این كاخ در زمان شاه صفی؛ نوه شاه عباس توسعه پیدا. این كاخ در میان باغی زیبا به صورت بنایی مربع شكل كه دارای ابعاد ۲۵ در ۲۵ متر بوده و در دو طبقه ساخته شد.
ورودی كاخ در سمت شمالی قرار داشته كه با عبور از پنج پله امكان دسترسی به داخل طبقه اول كاخ وجود دارد . طبقه اول دارای اتاقهای متعدد بوده كه از طریق راهرو و هشتی امكان دسترسی به داخل آن وجود دارد.
مصالح به كار رفته در این كاخ عمدتا سنگ، آجر و گچ است. این كاخ در زمان حمله افغانها آسیب دید و در زمان نادر شاه مرمت و بازسازی شد .این بنا در زمان قاجاریه نیز مورد مرمت قرار گرفت.
همچنین امامزاده عباس، خانه كلبادی، گورستان سفید چاه، كاخ صفی آباد، عمارت و باغ صفوی بهشهر از مهمترین آثار فرهنگی این خطه از استان به شمار میرود.
چشمه عمارت از جمله دیدنی های شهرستان بهشهر است و مربوط به دوره صفوی میباشد. این اثر در سال ۱۳۵۲ توسط وزارت فرهنگ و هنر با شمارهٔ ۹۴۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.











