شهر فرخ شهر در ابتدا پایتخت تابستانی و بعدها برای همیشه محل اسكان خوانین بختیاری از جمله اسفندیارخان بود كه ازخوانین ایلخانی هفت لنگ بوده است. اسفندیارخان صمصام السلطنه، سرداراسعد، پسربزرگ حسینقلی خان ایلخانی است او در سال ۱۲۶۵هجری قمری متولد و در سال ۱۳۲۱هجری قمری در سن ۵۶ سالگی بدرود حیات گفت. او در شب ۲۷ رجب ۱۲۹۹هجری قمری به دستور ظل السلطان دستگیر و مدت شش سال در اصفهان محبوس او بود. ناصرالدین شاه از اتحاد بین ظل السلطان و خوانینن بختیاری نگران بود، سوء زن شاه از پسران حسینقلی خان پس از عزل ظل السلطان در سال ۱۳۰۵ هجری قمری برطرف شد و امین السلطان صدر اعظم كه یكی از دشمنان ظل السلطان و حامیان فرزندان ایلخانی بود حكم به آزادی اسفندیارخان داد و او را به تهران احضار كرد. پس از ورود به تهران بلافاصله به حضور ناصرالدین شاه شرف یاب شد و شاه او را مورد نقد قرار داد و به لقب (صمصام السلطنه) مفتخر كرد و او را به سمت ایلخانی منصوب كرد و حاجی علیقلی خان نیز به ریاست سوار غلامان ركابی تعیین گردید و اسفندیارخان بعنوان ایلبیگی در امر حكومت با وی شریك شد. در سال (۱۸۸۸م) اسفندیارخان به اتفاق عمویش رضاقلی خان با چند فوج از قشون دولتی روانه بختیاری شدند و ازشیب‌های شمالی وارد دشت چغاخور شدند و حاجی ایلخانی (امام قلی خان) عموی دیگر اسفندیار را كه بر خلاف فرمان شاه حاضر نبود خاك بختیاری را ترك كند به محاصره گرفتند و قشون او را شكست دادند. بعد از ماموریت قشون حاجی ایلخانی متحدین و طرفداران او بلافاصله از كار بركنار شدند. داراب خان متحد ایلخانی معذول شده، از قلعه تل اخراج گردید و رئیس ایل چهارلنگ میرزا آقاخان با خواهر اسفندیارخان ازدواج كرد. اتحاد و همبستگی رضا قلی خان و اسفندیارخان مورد تائید شاه و دولت ایران قرار گرفت. صمصام السلطنه یعنی اسفندیارخان قلعه معروف(فرخ شهر) را در كنار جاده اهواز – اصفهان احداث كرد. این قلعه در شصت مایلی اصفهان و چهار مایلی گردنه رخ در سرحدات چهار محال قرار گرفته است (صدیقی، ۶۸:۱۳۷۹ ).
این قلعه دارای حیاطی مركزی و حوض مستطیل شكل بزرگی است كه ۴ طرف حیاط فضاهای نشیمنی، سه‌دری، نه‌دری، پنج‌دری و شاه‌نشین قرار گرفته‌اند.
