روستای آتان در نزدیكی شهر قزوین در منطقه الموت قرار دارد و دارای ارتفای بسیار زیاد است.مردمان این روستا مردمانی سخت كوش ،مذهبی ومتدین و با عقاید واعتقادات كهن می باشند .به طوری كه با هجمه عظیم فرهنگی هنوز هم بر عقاید و اعتقادات خود پای بند می باشند.مردم از شیب زمین برای ساخت منازل خود استفاده میكنند، بطوریكه پشت بام خانهها،حیاط خانههای بالایی میباشد.روستا در دو دامنه واقع شده است كه جنس یكی از دامنه ها رسی است و جنس دامنه ی دیگرصخره ای است.روستای آتان دارای ۵ محله میباشد: ۱- بالا محله (جور محله) ۲- میان محله (مین محله) ۳- پایین محله (جیر محله) ۴- اردا چون ۵- عبدالله آباد.بافت عمومی سكونتگاه های روستایی بیانگر شكل،فرم والگوی حاصل از تاثیر گذاری عوامل گوناگون در عرصه ی روستا و نحوه ی ارتباط و كنش متقابل این عناصر و ویژگی هاست.همچنین بافت كالبدی این سكونتگاه ها نمایانگر نحوه ی نظم پذیری خانه ها واستقرار اراضی زراعی ونیز چگونگی قرار گرفتن راهها و میادین در كنار یكدیكر است. برای ساخت منازل اول زمین را صاف كرده و بعد دیوار سنگچین را بالا میآورند. ضخامت دیوارها معمولاً ۱ متر می باشد. و هر سال بام خانهها را با غلطك سنگی میكوبند. برف روی بام بناها نباید بماند، بنابراین برفها را پارو كرده و به داخل كوچهها میریزند. شیب بام ها طوری است كه آب در كوچه میریزد و از راهآبهها رد میشود.تكه ای از سقف چوبی كه به آن نكاس می گویند از ساختمان بیرون میزند كه برای جلوگیری از ورود آب باران میباشد. استون همان ستون است و از چوب درختهای مثل ارس برای ساخت خانهها استفاده میشود. نردههای كنار ایوان نیز به لتازه معروف است. . بارانگیرها باعث ایجاد دوام دیوارها میشود. از نمای جنوبی هیچ گاه آب نمیریزد. آب از آبراه گذر میكند نه از ناودان. دریچه هایی رو به شمال در سقفها وجود دارد كه هواكش خانه ها میباشد.در قدیم آب روستا از طریق چشمه ها(شلیگ دره،چشماسر…)تامین می شده است؛اما در حال حاضر آب ها از طریق لوله كشی به خانه ها انتقال داده و همه ی خانه ها دارای شیر آب هستند. به طور كلی آب روستا از دامنه ی كوهی كه پشت آن واقع شده است (سیالان) كه از طریق لوله كشی و به كمك سازمان آب فاضلاب روستایی به روستا انتقال داده شده تامین میشود.