امامزاده اباذر در یك روستای خوش آب و هوا به همین نام و در فاصله ۲۰ كیلومتری شمال شرقی قزوین قرار گرفته است. اعتقاد بر این است كه این امامزاده كه به «امامزاده سه فرسخی» نیز شهرت دارد، فرزند امام جعفر صادق (ع) می‌باشد ولی برخی او را از علمای بزرگ زمان خود می‌دانند.
ورودی بقعه در سمت شرقی است و در طرفین آن سنگ‌های منقش به كتیبه بسیار نفیسی قرار دارد. در دو طرف ورودی دو شباك سنگی با گره‌بندی قرار گرفته‌اند كه یكی از آن‌ها دارای كتیبه است. در كنار درِ ورودی و در گوشه بقعه، سنگ قبری وجود دارد كه احتمال دارد قبر «صدرجهان»؛ وزیر غازان خان باشد و تاریخ آن سال ۴۶۰ هجری را نشان می‌دهد و كتیبه‌ای است به خط زیبای كوفی كه تاریخ سال ۶۹۳ هجری قمری در آن درج شده است.
بقعه از سنگ‌های كوهی ساخته شده و با گنبد دوپوش آجری پوشش داده شده است. اِزاره بقعه از كاشی پوشیده شده و بنابر طرح و پخت آن می‌توان این كاشی‌ها را از آثار دوره قاجاریه دانست. بقعه شبیه بناهای صفویه است و می‌توان نتیجه گرفت كه بنای اولیه دوره ایلخانی كه احتمالاً بسیار زیبا و باشكوه بوده به علت ویرانی و تخریب در دوره صفویه بازسازی شده و كتیبه‌های آن روی بنای جدید نصب شده است. كاشی‌كاری گنبد و داخل بقعه نیز در زمان قاجار انجام گرفته است.
