گز انگبینی

تاریخ مدونی در زمینه ساخت گز با استفاده از انگبین وجود ندارد . البته شناخت این شكر طبیعی و بوته انگبینی به دوران گذشته برمی گردد حتی به قبل از ظهور دین اسلام ، یعنی به زمان حضرت موسی (علیه السلام) كه در قرآن كریم نیز از آن یاد شده است.در اواخر حكومت قاجاریه برخی از ثروتمندان و صاحبان قدرت بوسیله خدمه خود ، انگبین را از محل رویش آن كه عمدتا خوانسار و بعضی از مناطق چهارمحال و بختیاری بود به اصفهان می آوردند و در ایام عید نوروز آن را به حلواسازی ها می دادند تا برای آنها نوعی حلوا درست كنند كه شیرینی آن از انگبین باشد. در شهر اصفهان در محله های چهارسوق شیرازی ها ، میدان قدیم و بازار قنادها در كنار میدان امام ، بازارچه نو ومسیر دروازه اشرف چند كارگاه حلواسازی وجود داشت كه از شیره انگور و شیره خرما ، حلوا می ساختند كه بعضی از همان حلواسازها به تدریج وارد گزسازی شدند. حرفه گز سازی از سال ۱۳۳۴ به بعد رونق گرفت بطوریكه امروزه بیش از هزار واحد گزسازی در استان اصفهان مشغول فعالیت هستند و گز یكی از پرفروش ترین سوغات اصفهان به شمار می رود.