بنای عمارت «سلطان بیگم» كه در حال حاضر “خانه موزه بازار” نامیده می شود،متعلق به اواخر دوره قاجار باشد و در سال ۱۳۱۲ خورشیدی توسط خانم سلطان بیگم شجاعی به فرزندشان تقی شجاعی واگذار شده است كه ایشان هم بعدا در سال ۱۳۲۶ آن را به آقای نیر نما فروخته اند.براین اساس خانواده “نیرنما” تغییراتی را در ملك بوجود آورده اند، اما تالار آینه و حوض خانه را به دلیل وجود آثار تاریخی بدون كوچكترین تغییری حفظ نموده اند.به لحاظ معماری این بنا دارای پلانی U شكل می باشد كه ورودی آن در ضلع شرقی قرار داشته و در سه ضلع دیگر ساختمان هایی حول یك حیاط مركزی شكل گرفته اند.حیاط ساختمان مانند گودال باغچه ای در ترازی پایین تر از سطح كوچه قرار گرفته و دسترسی به آن از طریق ۱۳ پله میسر می شود.در مقابل پله ها و در میان حیاط نیز حوض مستطیل شكل كوچكی قرار دارد. در سه سمت حیاط ساختمان هایی با نمای آجری و پنجره های چوبی قرار گرفته اند.بادگیرهای این ساختمان در بالای تالار آینه ،واقع در مركز ساختمان غربی قرار گرفته است.اتاق های بادگیر نیز در دو سمت تالار آینه قرار دارند.با توجه به اینكه ساختمان در دوره های مختلف مورد استفاده افراد گوناگون قرار گرفته شده است ،تغییرات داخلی زیادی به ساختمان تحمیل شده كه شناخت سبك و سیاق طرح اولیه را دچار ابهام می كند. تنها تزئینات با ارزش و تاریخی را در تالار آینه، می توان یافت.آینه كاری های زیبا به اشكال قطار بندی و مقرنس به همراه نقاشی های گیاهی و غربی(طرح های الهام گرفته از نقاشی اروپایی كه از دوره قاجار متداول شد از جمله:مناظر طبیعی) بر روی گچ و آینه ، همچنین پوشش سقف به صورت قاب بندی های چوبی نقاشی شده و درهای چوبی منقش به طرح های گیاهی كه نشانگر ذوق و سلیقه هنر و معماری آن زمان بوده در تالار آینه به چشم می خورد.