دولت آباد

تاریخچه شهر

نگاهی به لغت نامه ارزشمند دهخدا به ما نشان میدهد كه در این سرزمین آباد و اجدادیمان ۶۲ محل از محلات كنار شهرهای مختلف ایران نام دولت آباد برخوار دارند كه تنها از میان این تعداد فقط شهر دولت آباد برخوار اصفهان عنوان شهر یافته است و دیگر نامها همچنان به صورت دهی بخشی از شهرهای مختلف ایران را تشكیل داده است . شهر دولت آباد با وسعت ۹۸۵ هكتار واقع در شمال شهر اصفهان و دارای آب و هوای گرم و خشك می باشد. فاصله این شهر از مركز استان ۱۰كیلومترو در ۵۱ درجه و ۴۰ دقیقه طول شرقی و ۳۲ درجه و ۴۹ دقیقه عرض شمالی و ارتفاع ۱۵۶۰متری قرار گرفته است.

جمعیت این شهر ۳۷۰۹۸ نفر و ساكنین شهر به زبان فارسی سخن میگویند.دین ساكنان این منطقه اسلام و مذهب شیعه و اعتقادات مذهبی محكمی دارند. موقعیت طبیعی این شهر با داشتن ۳۳ رشته قنات در گذشته و بالغ بر ۲۷ رشته قنات كشاورزی از نظر منظر طبیعی در جایگاه قابل توجهی قرار دارد.

موقعیت جغرافیایی و كشاورزی شهر

از ویژگی های كشاورزی این شهر میتوان به دشت دولت آباد اشاره كرد كه از جمله دشتهای مستعد استان میباشد كه عمده محصولات كشاورزی گندم ، ذرت علوفه ای ، جو ، یونجه ، آفتابگردان ، چغندر قند و لبو ، باغات انگور ، انار و محصولات صیفیجات و سبزیجات ، گوجه و پیاز از آن قابل برداشت میباشد . دامداریهای این شهر بالغ بر ۳۴ واحد دامداری سنتی و ۵ واحد صنعتی و تعداد ۲۰ واحد مرغداری میباشد.

وجه تسمیه

شهر دولت آباد به خاطر قرار داشتن در فواصل ورودی شهر اصفهان بوده است كه دولتمردان شهر اصفهان در ازمنه قدیم برای پیشواز و یا بدرقه درباریان و افراد وابسته به حكومت در این مكان جمع میشده و كم كم باعث رونق این مكان گردیده به این نام نامیده شده است .

پیشینه تاریخی شهر

هسته اولیه این شهر قبل از سلسله صفویه به صورت قلعه كوچكی تشكیل و صرفا چند خانوار در آن میزیسته اند،بنا به روایات،زمانی سیل جاری می شود و روستاهای زیر دست چون دره ،بتكاآباد و صالح آباد مورد هجوم سیل قرار میگیرند و دولت وقت صفوی اهالی آن روستاها را به این قلعه انتقال میدهد و به عمران و آبادی آنجا میپردازد از آن تاریخ به بعد این محل دولت آباد نامیده می شود.در این هنگام بنایی به نام شاه نشین احداث میگردد كه آثاری به جز محله ای به این نام از آن در دست نیست و در اثر سیل و گذشت زمان به طور كامل تخریب شده است . از این دوره آثاری از چند مسجد به نام های مسجد دوازده امام ،مسجد شبستان و مسجد علی بیك ذكر شده است .

از دیگر آثار تاریخی این شهر میتوان به برج كبوتر معروف به برج آقا ، خانه ارباب واقع در محله لودریچه ، كتیبه های حرم امامزاده نرمی كه قسمتی از آن متعلق به دوران سلجوقیان است اشاره كرد. شهر دولت آباد تا ۵۰ سال پیش دارای ۴ محله به نام های محله گرگو ، محله شاه نشین ،محلهسر جوب ،محله شحرخوان بوده است كه هر كدام از محله ها را بنا به بافت و نوع امكاناتی كه در آن بوده است نامگذاری كرده اند.به طور مثال محله شاه نشین به دلیل آنكه اكثریت ثروتمندان و عیان نشینان در آن محل زندگی میكردند به این نام معروف بوده است. گسترش شهر دولت آباد به عنوان مركز بخش و توسعه فیزیكی و افزایش جمعیت آن طی سال های اخیر ،به دلیل موقعیت خاص مكانی آن است.مكانی كه از یك طرف دسترسی به شهر بزرگ اصفهان را امكان پذیر ساخته و از طرف دیگر سایر مراكز شهری و روستایی منطقه برخوار را به هم پیوند میدهد.به طوریكه در مدتی كمتر از ۲۰ سال سطح شهر تا دو برابر افزایش و مراكز روستایی مجاور را نیز در بر گرفته است .روستاهایی مانند لودریچه و كربكند و زمان آباد به شهر پیوسته اند و هم اكنون جزء لاینفك شهر محسوب میشوند.

صنایع دستی

در گذشته نه چندان دور قالی بافی برترین هنر مردمان این شهر به حساب می آمد و نقشه های دولت آبادی هنوز هم جایگاه خود را در این صنعت حفظ كرده است .از جمله صنایع دیگر این شهر میتوان به كارگاه های طلاسازی ، مبل سازی و منبت كاری اشاره كرد.