مسجد جامع كبیر با مناره های با شكوه، ایوان های رفیع و گچبری های نفیس آن از آثار ممتاز دوره های اسلامی به شمار میرود.قدیمی ترین بخش مسجد، بعد از آثار چهار طاقی ساسانی كه در زیر مقصوره قرار گرفته، طاق هارونی است كه در زمان “هارون الرشید”در سال ۱۹۲ ﮬ.ق ساخته شده. مهم ترین و زیبا ترین بخش این مسجد، مقصوره و گنبد سلجوقی آن است و دارای پنج كتیبه گچبری به خط كوفی است و نفیس‌ترین آن كتیبه‌ای است كه در آن سوره بقره به طور كامل اجرا شده و از شاهكارهای خط كوفی تزئینی به شمار می‌آید.
سایر قسمت های مسجد، مربوط به دوره های بعد تا پایان دوره قاجاریه است. ایوان شمالی و دو مناره كاشیكاری شده آن زمان شاه تهماسب و ایوان غربی آن در دوره شاه سلیمان صفوی ساخته شدند. ایوان جنوبی كه زیباترین ایوان مسجد است در زمان سلطنت”شاه عباس دوم”به مدخل مقصوره اضافه شد.
