شهر وزوان در منتهی الیه شمالی استان اصفهان و در ۳۳ درجه و ۲۴ دقیقه عرض شمالی از خط استوا و ۵۱ درجه و ۱۱ دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار دارد. این شهر از شمال به شهر میمه و از شرق به كوههای كركس از بلندی فلات مركزی ایران محدود است و از جنوب به شاهین شهر و از غرب به شهرستان های گلپایگان و نجف آباد محدود می شود. فاصله شهر تا اصفهان ۸۵ كیلومتر و تا شاهین شهر ۷۰ كیلومتر و تا تهران ۳۱۴ كیلومتر می باشد .
وزوان در دشتی نیمه هموار در میانه دشت جلگه‌ای میمه واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا حدوداً ۲۰۰۰متر می‌باشد. موقعیت جغرافیای شهر موجب شده كه این شهر دارای تابستان‌های گرم و خشك و زمستان‌های سرد و خشك باشد.
مساحت این شهر ۵۴۸ هكتار می باشد.
میزان جمعیت این شهر بالای ۴۵۰۰ نفر می باشد.
از نظر هویت شهر، شهر از نقطه نظر تاریخی یكی از شهرهای قدیمی استان بوده كه متأسفانه بسیاری از جلوه ها و نمادهای باستانی از جمله آتشكده معروف وزوان و بسیاری از ابنیه و قلاع قدیمی خود را بر اثر بی توجهی مسئولین از دست داده است.
امروزه بهترین و معتبر ترین سند قدمت این شهر گویش محلی مردم كه یكی از زبانهای مستقل و فعال قبل از اسلام در نواحی مركزی ایران بوده و بیشتر لغات و اصطلاحات آن از لغات پهلوی اشكانی و ساسانی،اوستایی، فارسی دری و لغات دخیل تركستانی و عربی تشكیل شده است.
