روستای علیكران ازنظر موقعیت جغرافیایی در شمال شهررضی واقع گردیده،كه با روستاههای پست كندی-سهرابلو و خلیفه لوهمجوار می باشد،مردم روستای علیكران مسلمان وازنظر مذهب شیعه هستند ،قدمت روستا بیش ازصدسال می رسدتاریخ دقیقی ازنحوه سكونت مردم آن دیار دردست نیست ،اما آثاربه جامانده از سفال لعاب داده شده در اطراف منطقه كوهستانی وكوره مخصوص برای تهیه وپخت سفال وجودداشته وفلزات كه درسالهای قبل ازانقلا ب اسلامی در آن منطقه به وفور یافت می شد بیشتر ابزار جنگی مردمان آن سامان را نشان می داده كه متاسفانه بعدازانقلاب اسلامی مورد تاخت وتاز افرادسودجوی قرارگرفته وتخریب شده است ،حتی در حمله روس ها به ایران در آن زمان شخصی بنام حسن خان كه از اهالی روستا بوده بخاطر عدم لو دادن محل پاسگاه ژاندارمری و عدم همكاری با نیروههای روس در محل جلوی مسجد و در دید اهالی با سرنیزه به شهادت رسیده است علاوه براین شهید عزیز یك نفر از پرسنل یك سرباز پاسگاه به شهادت رسیده اند . ساكنین فعلی این روستا همگی از یك طایفه و از فرزندان شخصی به اسم صمد میباشند،جد اول این طایفه دارای سه فرزند پسر به اسم های عوروج،آقا محمد و مالك (معروف به ملك) بوده است.
واژه ی الكران به معنی بالاترین گوشه میباشد كه این واژه به دلیل موقعیت جغرافیایی این روستا میباشد این روستادارای معادن غنی وسرشار كشف نشده ای زیرزمینی كه هنوز به صورت دست نخورده باقیست ودارای آب وهوای زمستان سردوبهاروتابستان ییلاقی داشته وبسیار مطبوع است ودر تعطیلات پذیرای میهمانان طبیعت دوست واقع می گردد.ازنظر پوشش گیاهی دارای انواع گیاه بوده كه بیشترمصرف پزشگی داشته ازقبیل گون كه ازكتیرای آن استفاده می شودوآویشن وبابونه ،بلاغ اوتی غازایاقی و درختان میوه درسالهای اولیه ساكنین درمناطق مختلف بوده كم بیش آثارونمونه آنها دركوها مشاهده می شودازجمله درخت زلزالك بادام ودرخچه زرشك خوراكی آلوچه وغیره…وزیستگاه حیوانات مختلف بوده مانندگرگ،روباه ،خرگوش، سمور وحشی،گربه وحشی ،گراز پرندگان شاهین،قرقی،كبك ،عقاب،كلاغ،زاغ ،بلدرچین،شانه بسر،هدهد،كبوترجاهی ،بلبل وبسیاری ز خزندگان سمی وغیرسمی شغل اصلی اهالی روستا دامداری وكشاورزی می باشد.دررسالهای اخیربرخی به امور زنبور داری نیز مبادرت كرده اندواز نظر امكانات دارای راه شوسه ودارای برق وتلفن بوده مصرف سوخت مردم هنوز بانفت سفیدوهیزم انجام می گیردازآب چشمه استفاده می كنندعلیكران یكی از روستاههای مرزی بخش ارشق میباشد كه در صد متری نوار مرزقرار دارد بطوری كه میتوان گفت اهالی این روزهها از مدافعان مرز بوده وهستند این روستا در آخرین سرشماری دارای ۱۵خانوار و نزدیك صد نفر جمعیت میباشد این روستا در زمان بارش برف اكثرا راه روستایی بسته میشودكه میتوان گفت یكی از مهمترین مشكلات این رستا میتوان به مسدود شدن جاده دسترسی به شهررضی اشاره نمود.
