یكی دیگر از صنایع دستی كاربُردی – تزیینی ایران ” سفره بافی یا سفره آردی ” نام دارد. این محصول جزء بافته های داری و جزء صنایع دستی عشایری استان چهار محال وبختیاری قرار دارد. این نوع بافته صرفاً جنبه خودمصرفی داشته كه متأسفانه با استفاده از سایر كالاهای صنعتی مشابه این محصول كمتر مورد استفاده قرار می گیرد. این فرآورده شباهت زیادی (چه از لحاظ مصرف، چه از لحاظ روش تولید و مواد اولیه) با سفره كُردی در استان خراسان شمالی دارد.
پشم و نخ پنبه ای از مواد اولیه اصلی این دستبافته می باشد. این فرآورده به ابعاد ۱۴۰×۱۰۰ سانتی متر بافته می شود و كاربّرد آن در هنگام پخت نان عشایری مرسوم به فطیر یا نان تابه ای است. و آن هنگامی كه خمیر آرد را چانه می كنند و این سفره از ریختن آرد بر روی زمین كه در فرهنگ مسلمانان كاری مذموم است جلوگیری می كند. این محصول از قدمت زیادی برخوردار است كه با توجه به توضیح بالا مبنی بر ورود و استفاده از سایر كالاهای ماشینی به جای سفره آردی هنوز هم در مناطق دوردست عشایری این دستبافت تولید و مصرف به صورت محدود فعال می باشد. طریقه نگهداری و حفاظت این دستبافت همانند دیگر دستبافت ها جلوگیری از مجاورت با آتش و عدم تماس با اجسام نوك تیز، رطوبت مداوم است. شستشوی آن با آب ولرم و شوینده های غیر اسیدی موردی ندارد.
