روستای گرماش در فاصله ۳۵ كیلومتری سنندج و در شمال غرب سنندج در استان كردستان قرار گرفته است. از طرف شمال به روستای آرندان، از جنوب به نوره، از طرف جنوب به كرجو و از طرف غرب با روستای عیسی آباد همسایه است. جمعیت ساكن در روستای گرماش ۱۷۰ نفر است و در قالب ۳۶ خانوار زندگی می كنند. امكانات موجود در روستا عبارتند از: برق، گاز، تلفن ثابت و سیار و مدرسه ابتدایی این روستا دارای زمینهای حاصلخیز كشاورزی است كه اهالی آن به زراعت و باغداری مشغول هستند. محصولات اصلی زراعی آن گندم و جو و همچنین نخود است و به خاطر جمعیت كم روستا اكثر مردم مشغول دامداری هستند. وجه تسمیه روستای گرماش در فاصله ۲۵ كیلومتری سنندج در شمال غرب شهر سنندج به این دلیل است كه بنا به سخن قدمای روستا، رزق و روزی در روستای گرماش به حدی زیاد بوده، همانند استخری پر از آب، كه آب از آن سرازیر می شود. واژه گرماش در لغت به معنای رنگارنگ است. در این روستا همچنین مقبره زیارتی به نام شیخ احمد وجود دارد كه در كنار چشمه ای كه از آب آن جهت شفای مریض ها استفاده می شود، وجود دارد. كوههای مشهور روستا، عبارتند از: شاه نشین – سخناخ – دول اسب – كلارش این روستا دارای یك مسجد قدیمی است كه قدمت زیادی دارد و چندین بار بازسازی شده است. آخرین باری كه بازسازی شده در سال ۱۳۸۲ بوده كه این نشان از قدمت روستا دارد. زنان روستا در كنار مردان خود در اوقات فراغت مشغول قالی بافی و كمك به همسران خود هستند. از بازیهای محلی روستای گرماش می توان به هرزاله، هه لوكان (چوب بازی)، هفت سنگ، چاوشاره كی و دزد و پلیس اشاره كرد. یك كانی در وسط روستا قرار دارد كه جهت مصرف آب آشامیدنی اهالی روستا مورد استفاده قرار می گیرد. از گیاهان خوراكی مورد استفاده روستا می توان به غازیاقه، پونه،كوزله، كنگر اشاره كرد. محصولات كشاورزی روستای گرماش عبارتند از: هلو – گیلاس – زردآلو و توت قرمز.