روستای كرجو در بخش مركزی شهرستان سنندج در غرب استان كردستان و در ۲۶ كیلومتری شهر سنندج قرار دارد. این روستا در سال ۱۳۴۵ جزء دهستان حسین آباد بود. در سالهای ۱۳۵۵ و ۱۳۶۵ جزء دهستان ژاوه رود شرقی و در سالهای ۱۳۷۵ و ۱۳۸۵ این روستا از توابع دهستان آبیدر بخش مركزی و شهرستان سنندج قرار داده شده است. منبع تامین آب روستای كوجو، شامل چاه – چشمه و رودخانه می باشد. این روستا دارای ۵۴۴ خانوار با ۲۱۶۷ نفر جمعیت است. مردم روستای كرجو با زبان كردی شاخه كرمانج جنوبی صحبت می كنند كه كرمانج شاخه ای از با زبان كردی شاخه كرمانج جنوبی صحبت می كند كه كرمانج شاخه ای از زبان كردی است. از چشمه های مشهور روستای كرجو می توان به خانه سرده – كانی باوكی – كانی گل و كانی كَردو اشاره كرد. از كوههای مشهور روستای كرجو می توان به كوههای عاشقان – دره زكی – لاره و كوره برزی اشاره كرد. روستای كرجو دارای ۲ مقبره زیارتی است مكانی است برای عاشقان و اهالی این روستا كه به نامهای شیخ رش و سعد و سعید مشهور هستند. وجه تسمیه روستای كرجو به این ترتیب است كه روستای كرجو دارای زمینهای مناسب در بالای تپه جهت كشت جو بوده و از این رو این روستا به نام كل جو نامگذاری شده است. شغل اصلی اهالی روستای كرجو همانند روستاهای دیگر كشاورزی و دامداری است كه بیشتر اهالی روستاب به كشاورزی روی آورده اند و در بخش كشاورزی نیز به صورت دیمی و آبی كشت می كنند كه در این میان دارای محصولات زراعی و باغی مناسب هستند كه اهالی روستا با فروش این محصولات امرار معاش می كنند. از محصولات زراعی می توان به گندم – جو و یونجه اشاره كرد و از محصولات باغی نیز محصولاتی همچون گردو – سیب و زردآلو و توت فرنگی را پرورش می دهند. البته این محصولات دارای كیفیتی عالی بوده و آب این باغات از چشمه های داخل و اطراف روستا تامین می شود.