روستای وشكه ول در جنوب شهرسنندج واقع در ۸ كیلومتری این شهر از توابع بخش مركزی پایین تر از دهستان حسن آباد كه جمعیتی بالغ بر۳۰۰ نفر و ۸۰ خانوار است قرار دارد. روستایی كوچك با آب و هوای معتدل در زمینی مسطح كه دور تا دور آن را كوه های صعب العبور گرفته اند، باقی این روستای كوچك اكثرا از آهن و آجر ساخته شده است. وجه تسمیه این روستا به این دلیل است كه نوعی گل زرد در این روستا موجود است كه به آن «وله زه رد» می گویند و «وشك» به معنای خشك می باشد و میتوان گفت كه وشكه ول به معنای گل زرد خشك شده می باشد. از نظر كشاورزی و محصولات آن اكثرا به صورت دیم می باشد. به خاطر نبود آب كافی كشاورزان كمتر سیفی جات كشت می كنند و فقط در حد مصرف خانوار است. امكانات این روستا شامل: آب، برق، گاز و مدرسه ابتدایی است. در روستای وشكه ول همانند دیگر روستاهای استان كردستان یك مسجد قدیمی وجود دارد به نام مسجد «خلیل الهی» مشهور است. شغل اصلی مردم روستا بیشتر كشاورزی و دامداری است كه كشاورزی به صورت دیم و گندم و جو از محصولات این روستا است و باقی محصولات آن شامل: زردآلو، گردو، بامیه و توت فرنگی است كه عمده محصولات آن باغی است و برای امرار معاش خانواده ها بسیار مهم است. زنان روستا در فصل های بیكاری همانند زمستان و پاییز اوقات فراغت خود را با قالیبافی و اموراتی مربوط به دامداری می گذرانند. از دشتهای معروف روستای وشكه ول در جنوب شهر سنندج می توان به «ئه ول»، «روخانه» اشاره كرد. چشمه های مشهور روستا شامل «كاریز»، «هه فت كانینان» كه مورد استفاده آبیاری اهالی روستا در زمینهای كشاورزی قرار می گیرد. از روستاهای اطراف روستای وشكه ول می توان به روستای حسن آباد، كرجو، دانه، كیلانه، كانی مشكان و مربزان اشاره كرد.