به دهانه غار پا كه بگذارید، وارد دهلیز باریكی می شوید كه با كمی پیش روی در مسیر عریض تر می شود و دو راه را برای پیش روی مقابل تان قرار می دهد. سوراخی كوچك در سمت راست و مسیری در رو به رو كه عریض تر به نظر می رسد. راه اصلی همان سوراخ كوچك سمت راستی است كه شما را به چاه ۵۰متری غار می رساند.
در بخش میانی این غار شما با یك فرود ۹۰ متری مواجه می شوید و در فضای معلقی قرار می گیرید كه غار را برای شما اسرارآمیزتر می كند. در اینجا، وسعت غار به ۱۵۰ متر مربع می رسد و شما می توانید رنگ ها و طرح های متنوعی را در قندیل های سنگی غار ببینید. قندیل هایی كه عمر آنها به میلیون ها سال می رسد و بعضی از آنها آنقدر بلند هستند كه سقف تالار را به كف آن وصل می كنند.وارد تالار غربی غار كه بشوید، غار میرزا برگ های تازه تری را برایتان رو می كند. فسیل جانوران وحشی و قندیل های بلوری منسجمی كه شاید نمونه آن را در كمتر غاری سراغ داشته باشید. در انتهای تالار شمالی غار هم بركه آبی با وسعت ۲۵۰متر مكعب وجود دارد كه آب زلالی در آن جمع شده است.
اما با تمام این ها، شاید منحصر به فردترین ویژگی غار میرزا، دست نخورده بودن آن است كه آن را وارد رقابت نزدیكی با غارهای مشهوری مثل علیصدر و كتله خور می كند. غار میرزا كه مدت زیادی از كشف آن نمی گذرد، به لطف كم بازدید بودن و مسیر صعب العبورش قندیل ها و استالاگمیت های سالمی دارد و در سراسر آن خبری از شكستگی و تراش های دستی و یادگاری های بدقواره گردشگران ناآگاه نیست.
اگر اهل غارنوردی حرفه ای نیستید، تماشای این غار ممكن است برایتان پردردسر باشد. در این غار شما نیاز به تجهیزاتی مثل كلاه ایمنی، هدلامپ، طناب، كارابین یا می لون و لوازم فرود و صعود دارید تا بتوانید حدود ۵ ساعت در آن گشت و گذار كنید.
خوشبختانه هوای گرم این غار این فرصت را فراهم می كند كه در تمام فصل های سال سری به آن بزنید و بدون محدودیت های آب و هوایی، از آن بازدید كنید.
مسیر دسترسی
برای رسیدن به غار شگفت انگیز میرزا باید راهی استان كرمان و شهر رفسنجان شوید و خود را به فاصله ۳۲ كیلومتری شمال شرقی این شهر برسانید. از اینجا به بعد، مسیر شما از روستای داوران می گذرد. بعد از این روستا پلی در مسیر جاده اصلی دیده می شود كه در سمت چپ آن جاده ای خاكی وجود دارد. پا به راه این جاده خاكی كه شوید، به دو راهی هایی می رسید كه در تمام آنها باید راه سمت چپ را انتخاب كنید. این دو راهی های پی در پی شما را به روستای كوچكی می رسانند كه نزدیك ترین روستا به غار محسوب می شود. حالا كافیست از اهالی روستا سراغ غار میرزا را بگیرید تا شما را به ضلع شرقی روستا و دره ای هدایت كنند كه جاده خاكی و پیچ در پیچ آن به ارتفاعاتی منتهی می شود كه غار میرزا در آن قرار دارد. در طول مسیر اگر خسته شدید، می توانید در كنار چشمه ای كه در این راه خاكی پیچ در پیچ قرار دارد استراحت كوتاهی كنید یا اگر توانش را داشتید، تا بالای كوه بروید و در سایه چنار بزرگی كه نزدیك دهانه غار قرار دارد، تجدید قوا كنید.
دهانه غار میرزا تا زمانی كه به نزدیكی آن نرسید قابل دیدن نیست. بنابراین ناامید نشوید و جاده را تا رسیدن به درخت سرو پیر ادامه دهید. برای طی كردن این مسیر می توانید از اتومبیل استفاده كنید اما هیچ تضمینی نیست كه اتومبیلتان در جاده خاكی سالم بماند! بنابراین توصیه می كنیم جاده را تا روستای دوم با اتومبیل طی كنید و از چشمه به بعد، یك پیاده روی ۳۰ دقیقه ای داشته باشید.
