این بنا در میدان محله سرحمام شهرستان بابل واقع گردیده و به صورت مسجد و مدرسه در سال ۱۰۹۲ توسط حاج كاظم بیك ساخته شده و در سال ۱۱۰۱ توسط پسرش- آقا محمد رضا- و سپس در سال۱۱۶۹ ه-. ق توسط مولانا میرنظام الدین محمد تعمیر شده است . بنای مسجد شامل حیاطی بزرگ و مربع شكل است . در دو طرف شرق و غرب حیاط، ایوان هایی با پوشش مسطح سفال پوش، متكی بر هشت فیلپا قرار دارد . شبستان اصلی مسجد، در سمت جنوب قرار دارد و از سه قسمت اصلی تقسیم می شود . قسمت میانی، بزرگتر است و با گنبد اصلی پوشش یافته است . این گنبد بر روی چهار طاق جناغی كه بر روی چهار فیلپا قرار گرفته، استوار شده است . دو قسمت دیگر، در طرفین گنبد اصلی قرار گرفته و با گنبدهای كوچكتری پوشش یافته اند . سمت غربی، محلی برای زنان، و سمت شرقی، مقبره سه تن از علما است . در ضلع جنوبی بخش میانی، محرابی تعبیه شده كه بر دو طرف آن، دو سنگ نوشته، متضمن ابیاتی به تاریخ ۱۱۶۹ ه-. ق و به خط نستعلیق نصب شده است . این مسجد در سال ۱۳۴۲ شمسی توسط متولی آن- محمد جعفر كاظم بیگی- تعمیر گردید و سردر ورودی شمالی آن از نو ساخته شد.