روستای خرگرد، از توابع خواف، در یك منطقهٔ دشتی واقع شده و رودخانهٔ خواجه‌یار در غرب آن روان است. كوه شكسته‌كلاته در شمال غربی روستاست و در اعتدال هوای آن مؤثر است. در این روستا یك مسجد بسیار قدیمی به نام «غیاثیه شاهرخ» موجود است كه در سال ۸۴۸ هـ.ق در زمان شاهرخ پسر تیمورلنگ بنا شده است. هم‌چنین مسجد دیگری نیز به نام مسجد خواجه نظام‌الملك در روستا واقع است كه در سالهای اخیر مسجد جدیدی بر روی بنای اولیه آن ساخته شده است كه به صورت نیمه‌مخروبه می‌باشد. روستای خرگرد یكی از قدیمی ترین روستاهای خطه خراسان است كه روزگاری ازرونق عظیم علمی برخوردار بوده و در كتاب تاریخ رجال شرق خراسان چنین آمده است كه : « خرگرد كه از اسلام تا قرن هشتم هجری آن را با نام معربش “خرجرد” می نامیدند با جمعیت تاریخی ۱۵۰۰نفر.طول جغرافیایی ۳۴ درجه و۳۲ دقیقه و ۱۲ ثانیه وعرض جغرافیایی ۶۰ درجه و۱۰ دقیقه و ۵۰ ثانیه و در ارتفاع۹۴۵ متر از سطح دریا قرار دارد و روستای آن كه روزگاران درازی یكی از شهرهای مهم خواف بوده امروز بر روی خرابه های شهر قدیمی اش در فاصله ۵ كیلومتر ی جنوب شهر رود خواف وبر كنار جاده آسفالته تایباد ـ خواف به سنگان و قاسم آباد و زوزن واقع است … این روستا در قرون اولیه هجری و شاید قبل از آنكه در منابع تاریخی آمده و بویژه در قرن چهارم شهری بوده از شهرهای تابع فوشنج ( بوشنج) هرات كه ابن حوقل صاحب صورت الارض به سال ۳۶۳ هجری ضمن شرح شهر هرات و توابع آن از خرگرد چنین نام می برد : …اما پوشنگ دارای شهرهای خرگرد، فرگرد و كره است و بزرگتر از همه آنها پوشنگ است … خرگرد دارای آب و باغهای بسیار و كوسوی كوچكتر است و فرگرد از خرگرد كوچكتر است و آب جاری آن اندك است … و باز مولف حدود العالم بسال ۳۷۲ هجری آنرا شهركی خوانده و شغل عمده مردمش را دامداری نوشته : ” خرگرد شهركی است خرد ، مردمان او خداوند چارپایانند ” … یاقوت حموی در سال ۶۲۳ آنرا شهری نزدیك بوشنج هرات آورده و نامی از تبعیتش كه جزء كدام ولایت بوده است نبرده :” و اما علامه دهخدا نیز به نقل از منابع تاریخی و نظر جغرافیدانان از خرگرد چنین می گوید :« نام یكی از شهرهای مهم خواف است و به نام شهر خرجرد معروف بوده است .