مناطق عملیاتی غرب كشور اسنادی هستند در اوج مقاومت و ایثار مردمی كه هیچگاه قومیت و ملیتی غیر از ایرانی، انقلابی و مسلمان بودن برای خود متصور نبودند.رشادت‌هایی كه شیار به شیار دشت‌ها و دره‌ها و ارتفاعات غرب ایران زمین به آن گواهی داده و روزی به شهادت همه مردانگی‌های زن و مرد زاگرس‌نشین زبان به سخن خواهد گشود. سرزمینی با مردمان مقاوم، صبور، خونگرم، مهمان‌نواز و با طبیعتی بكر و گنجینه‌ای نهفته از آثار دوران دفاع مقدس.از افتخارات این خطه كه برای مردم آن بر جای مانده این است كه در تاریخ جنگ ارتش رژیم بعث عراق هیچگاه نتوانست از مرز شیخ‌صله وارد كشور شود تا نقاطی از آن را به تصرف در آورد، بلكه رزمندگان توانستند برای اولین بار از این نقطه وارد خاك عراق شود و ارتفاعات، تاسیسات و شهرهای مهم عراق چون شاخ شمیران، سد دربندیخان و… را به تصرف خود در آورند. در نیمه سال‌های ۶۳ به بعد جمهوری اسلامی ایران برای پاسخ‌گویی به بمباران و موشك باران مناطق مسكونی شهرها و احقاق حقوق خود در مجامع بین‌المللی و به خاطر آمادگی و توان رزمندگان در جبهه‌های غرب با تغییر بعضی از مناطق عملیاتی از جنوب به غرب در صدد برآمد تا قدرت رزمندگان اسلام را بار دیگر به جهانیان نشان دهد. به همین دلیل از سال‌های ۶۴ به بعد عملیات‌های بزرگی چون والفجر ۱۰ و بیت المقدس ۴ در مناطق غرب كشور انجام شد و كه نتیجه آن شكست‌های سنگین رژیم بعث بود. از جمله آثار باقی مانده از جنگ در این منطقه، بیمارستان صحرایی شیخ صله است كه در عمق كوه و در سال ۱۳۶۴ در حوالی روستای شیخ صله مهندسی و ساخته شد.این بیمارستان در عملیات‌های مناطق شاخ شمیران، بمو، بیزل، بیمارك، شیخ صله و… خدمات ارزنده و فراموش‌نشدنی را به رزمندگان ارائه كرد تا جایی كه رژیم بعثی چند بار در صدد از بین بردن آن برآمد و این سازه در زیر كوه بنا شده را كه توان عمرانی و مهندسی رزمندگان اسلام را نمایان می‌كرد مورد هدف قرار داد ولی با توجه به شرایط بیمارستان آسیبی به آن نرسید. این بیمارستان دارای ۲ باند فرود هلیكوپتر برای انتقال هوایی مجروحان است و كمتر رزمنده‌ای‌ست كه در عملیات‌های والفجر ۱۰ و بیت المقدس ۴ حضور داشته و وارد این بیمارستان نشده باشد، چرا كه رژیم بعث پس از شكست مناطق عملیاتی مذكور را بمباران شیمیای كرد و مجروحین این حوادث جهت مداوا به این بیمارستان منتقل می‌شدند.بیمارستانی كه هنوز نفس می‌كشد و در حال مقاومت است و هم آن خاطرها و لاله‌های سرخ روییده در گرداگرد آن است و همچنان منتظر. روستای شیخ صله روستایی در غربی‌ترین نقطه غرب ایران است، منطقه‌ای كه بیش از هر كس حماسه‌سازان بی‌نام و نشان جبهه‌ها آن را می‌شناسند، منطقه‌ای كه ۶ بار مختلف بمباران شیمیایی شد؛ یعنی ركوردار بمباران شیمیایی است. روستای شیخ صله یكی از روستاهای مرزی كشور، در استان كرماشاه و در فاصله ۴۵ كیلومتر از شهرستان ثلاث باباجانی، می باشد روستای شیخ صله دارای ۴۳۶ خانوار و جمعیتی حدود ۲۰۴۱ نفر می باشد. شغل مردم این روستا، دامداری و كشاورزی می باشد و زنان این روستا به خیاطی،صنایع دستی و قالی بافی می باشد. به فاصله كمی از روستا، دره ی عمیقی وجود دارد كه منظره ی دیدنی جالب پیش روی هر بیننده ای قرار می دهد، دره ای با شكوه كه در كمترین مناطقی دیده می شود و آبشاری زیبا كه به تن دره می ریزد.