تالاب میانگران در موقعیت جغرافیایی N315257 E495213 در استان خوزستان واقع است. تالاب میانگران یكی از تالاب های مطرح كشور است كه در شمال غربی استان خوزستان در شهر باستانی ایذه قرار دارد و با مساحتی متغیر اما در حدود ۲۴۰۰ هكتار در جنوب غربی كوهپایه زاگرس در فاصله یك و نیم كیلومتری شهر ایذه واقع شده است.
بسیاری از گردشگران و مسافران هنگامی كه از سمت اهواز، باغملك یا شهركرد ،اصفهان تصمیم به ورود به شهر ایذه دارند با دشتی سرسبز و پر آب در مقابل خود مواجه می شوند كه همان تالاب میانگران است. در كنار این تالاب جاده ایذه – شهركرد- اصفهان قرار دارد كه تالاب فصلی بندون گاهی نمایان می شود. برای دسترسی به تالاب میانگران كه از چهار جهت شهر ایذه قابل مشاهده است پس از ورود به شهر ایذه با قرار گرفتن در جاده پیون یا جاده دسترسی به كول و فرح، پرچستان و دیگر روستاهای در مسیر می توان به مشاهده از نزدیك تالاب پرداخت. برای اینكه در جریان جزئیات كامل وضعیت تالاب قرار بگیرم. این جاذبه طبیعی علاوه بر آنكه تالاب محسوب می شود در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ به عنوان پناهگاه حیات وحش میانگران به تائید سازمان محیط زیست كشور رسید.
منبع تغذیه تالاب از هیچ رودخانه ای نیست و به همین دلیل نزولات جوی و آب‌های ناشی از آب شدن برف‌های ارتفاعات منطقه و حتی بخشی از فاضلاب های شهری به این تالاب ورود پیدا می كند. نی، گیاهان مرتعی، خارشتر، انواع یونجه و شنبلیله و نوعی از گیاهان محلی به نام‌های شتی و پاوكده از پوشش گیاهی غالب در تالاب محسوب می شوند. تالاب میانگران كه همواره در معرض آسیب بوده است یكی از محدود تالاب هایی است كه علاوه بر دارا بودن جاذبه های طبیعی از جاذبه های متعدد تاریخی به جای مانده از دوره ایلام بهره برده است. پیرامونی تالاب میانگران با روستاهای میانگران علیا، كرم علی وند، یارعلی وند، میانگران سفلی، خنگ اژدر، پرچستان فاضل، پرچستان علی، پرچستان گورویی، پرچستان اورك، كول فرح، راسوند و بلوطك شیخان و مجاورت تنگ تاریخی كول فرح با صدهها نقش انسان و حیوان ، اشكفت سلمان، نقش برجسته های یارعلی وند و كمال وند، قلعه ك‍ژدم، نقش برجسته خنگ اژدر، راسوند و… با تالاب، ضمن آنكه می تواند از تهدیدات پی در پی جلوگیری كند، توانایی تبدیل شدن تالاب میانگران به قطب گردشگری را دارد.
پوشش گیاهی تالاب عبارت از نی از تیره لوئی و تیره ،polygonaceaگیاهان مرتعی از خانواده گرامینه، بقولات خارشتر و گیاهان خانواده لگومینوز مانند انواع یونجه یك ساله و شنبلیله است.
از مهم‌ترین گونه‌های جانوری در تالاب میانگران می‌توان تنجه، آنقوت، اردك نوك‌پهن، سرسبز، خوتكا، فلامینگو، گاو چرانك، لك لك سفید، لك لك سیاه، باكلان و حواصیل خاكستری نام برد. اردك مرمری، اردك سرسفید و غازپیشانی سفید كوچك نیز از جمله پرندگان كمیاب موجود در این تالاب هستند. این تالاب همه ساله در فصل مهاجرت پرندگان پذیرای گونه‌های مختلفی از پرندگان مهاجر آبزی و كنار آبزی است. قورباغه Rana cascadae و، Bufo virifdis مار آبی Natrix tesesellate و ماهی گامبوزیا نوروزی گراز نیز از جمله آبزیان این تالاب هستند.
یكی از مخاطراتی كه حیات این تالاب و زیستگاه پرندگانی همچون اردك نوك پهن، خوتكا، فلامینگو، لك لك سفید و سیاه، لك لك سرحنایی، و حواصیل خاكستری و حتی گونه‌های جانوری مهم و كمیاب تالاب مثل اردك مرمری، اردك سرسفید و غاز پیشانی سفید را به خطر می اندازد خشك شدن پی در پی تالاب و افزودن آن به اراضی كشاورزی، ورود فاضلاب و پساب‌های اراضی كشاورزی و از همه مهمتر تصمیم به برداشت آب در طرحی به نام آبیاری اراضی اطراف تالاب میانگران است كه در صورت اتمام طرح آبیاری اراضی اطراف تالاب كه بدون دریافت توافقات تكمیلی از سازمان محیط زیست به مرحله اجرا رسیده و هم اكنون با پیشرفت قابل توجهی كه داشته متوقف است، بیش از پیش برای تالاب ایجاد مشكل می كند. مصرف بی‌رویه آب از این تالاب در سال ۱۳۷۶ منجر به خشك شدن طبیعت باستانی این تالاب و حمله میلیون‌ها قورباغه به شهر ایذه شد.
