پوشاك در تمام كشورها به عنوان یك عنصر فرهنگی مورد توجه قرار می گیرد چون تنها پوشش و لباس نیست بلكه تجلی باورها، عقاید و ویژگی های مذهبی، اجتماعی و حتی هنری یك قوم و ملت در لباس زنان و مردان و كودكان آن نشان داده می شود در بختیاری مقوله لباس بسیار مهم و قابل بررسی می باشد رنگ طراحی تزیئنات و هنرها، هماهنگی و تناسب با محیط با سن افراد با محفل و مجلس از نكته های مهم استفاده از این عنصر فرهنگی می باشد؛ می توان گفت لباس در فرهنگ بختیاری ها به مناطق سردسیر و گرمسیر یا هم جواری با دیگر نواحی اثر پذیر می شود. تنوع لباس در مناطق بختیاری متفاوت می باشد، در منطقه كوهرنگ زنان از لباس هایی استفاده می كنند كه مختص به همین منطقه است در حالی كه در مناطق بختیاری نشین لردگان و اردل از لباس هایی استفاده می شود كه از نظر طراحی و دوخت به لباس بویر احمدی ها و قشقایی ها نزدیك تر است این عوامل می تواند ریشه های مختلفی داشته باشد برخی مهاجرت ها و همسایگی ها می تواند بر پوشش هر منطقه اثر بگذارد. تنوع پوشاك بر گرفته از تنوع جغرافیایی و محیطی است حتی سلایق هنری و علایق اجتماعی فرهنگی در آن تاثیر گذار می باشد شاید در گذشته های نه چندان دور لباس زنان بختیاری یكسان بوده باشد ولی به مرور این تفاوت و تنوع بوجود آمده باشد حتی در تزیئنات لباس مثل تزیئنات لچك، بند سیزن، كلیچه، مینا و دیگر بخش های یك لباس كامل می توان خلاقیت و الهام از طبیعت كوهستانی، سر سبزی و طراوت و طلوع خورشید در روز و شب های پر ستاره آن باشد؛ در دیرینگی و قدمت این لباس و مقایسه آن با سایر اقوام ایرانی مشاهده می شود كه این لباس شباهت بسیاری با دیگر اقوام ایرانی دارد پوشش زنان۱. پوشش سر لچك و مینا: لچك كلاهی است كه زیر مینا استفاده و با انواع سكه‌های قدیمی، مروارید، سنگ و پولك تزیین می‌شود و انواع گوناگون دارد. سیخكی، ریالی، صدف، كه رایج‌ترین آن ریالی می‌باشد كه از سكه‌های قدیمی استفاده می‌شود. ۲. مینا: روسری از جنس حریر و ابعاد بسیار زیاد به شكل مستطیل است كه به‌صورت بسیار ویژه‌ای به سر می‌كنند. مینا را با سنجاق محكم توسط بندی از یك‌سوی لچك به‌سوی دیگر آن از پشت سرشان می‌آویزند كه به آن سیزن گفته می‌شود و بعد موهای جلوی سر را تاب می‌دهند و از زیر لچك بیرون می‌آورند و در پشت مینا پنهان می‌كنند وآن موها را ترنه می‌نامند و با مهره‌هایی با رنگ‌های گوناگون آن را تزئین می‌كنند كه جلوه‌ای خاص به زیبایی مینا می‌دهد. ۳. تن‌پوش زنان بختیاری: پیراهنی است به نام جومه یا جوه این پیراهن معمولاً دو چاك در اطراف كمر دارد و تا پایین كمر می‌رسد و زیر آن دامن بسیار پرچینی به نام شولارقری می‌پوشند كه برای تهیه آن گاه از ۸ تا ۱۰ متر پارچه استفاده می‌شود. ۴. جلیقه: روی پیراهن پوشیده می‌شود كه از جنس مخمل است. همچنین زنان بازوبندی (بازی‌بند) نیز بدست می‌كنند كه با مهره‌های رنگی و سنگ تزیین می‌شود. البته استفاده از آن خیلی عام نیست و بیشتر در عروسی پوشیده می‌شود. ۵. پوشش پایین تنه: از شلواری معمولی و گیوه استفاده می‌شود. رنگ لباس زنان بختیاری، الهام گرفته از طبیعت است. زنان و دختران جوان در رخت‌های خود از رنگ‌های روشن استفاده می‌كنند و رنگ لباس خانم‌های مسن به دلیل احترام به سن و سال آن‌ها تیره‌است.