بله بران بخش مهمی از مراحل عروسی سنتی ایرانی است كه در تحقق پیمان زناشویی و پیوند دو خانواده اهمیت بسیاری دارد. بَله بُرون (یا بَلّه بُرون = بلی بُران ) بخش مهمی از مراحل عروسی سنتی ایرانی است كه مراسم آن‌معمولاً پس از مرحلة خواستگاری و پیش از عقدكنان برگزار میشود. بنابر عرف و سنتهای اجتماعی، مجلس بله برون بیشتر شب هنگام و با حضور جمعی از بزرگان وسالخوردگان دوگروه از قوم و طایفه و خویشان خانوادة دختر و پسر، در خانة پدر دختر برگزار میشود. گردهمایی در این مجلس به قصد تعیین شرایط مادی و معنوی ازدواج وپذیرش تعهدات خانوادة داماد نسبت به خانوادة عروس است. از این رو، بلهبُران در تحقق پیمان زناشویی و پیوند دو خانواده یا دو طایفه اهمیت بسیاری دارد. در مجلس بله برون، مردان ریش سفید دوگروه دربارة میزان مهر، شیربها، و نقد یا نسیه پرداختن یا كم و بیش كردن میزان آنها، تأمین بعضی از هزینه های عروسی مانند میزان خرید طلا و جواهر، چگونگی برگزاری مجلس عقد و عروسی و سنگین یا سبك گرفتن آنها، شمارمهمانان و مانند اینها گفتگو میكنند كه گاه ساعتها به درازا می كشد. پس از توافق طرفین، معمولاً سیاهه‌ای از تعهدات را روی دو نسخة كاغذ می‌نویسند و به امضای پدر داماد و پدرعروس و چندتن از ریش سفیدان مجلس می‌رسانند. گل و شیرینی یكی از نمادهای زیبا و به یادماندنی ترین این مراسم كه نمایانگر حُسن سلیقه و مهر و محبت داماد و هم چنین توجه ویژه خانواده داماد به عروس و خانواده اوست. پس به جاست كه در انتخاب آن دقت لازم به كار رود. هنگام ورود به خانۀ عروس حتماً سبد گل در دست داماد باشد و آن را به عروس خانم تقدیم كند. معمولاً سینی شیرینی توسط قنادیها تزیین میشود، سبد یا دسته گل انگشتر‌نشان برای عروس خانم و بعضی‌ها یك كله قند تزیین شده هدیه میبرند. طبق یك سنت قدیمی خانواده داماد در مراسم بله بُران برای جلب رضایت عروس و خانواده او در گرفتن بله قطعی هدایایی تقدیم میكنند. از قدیم پیشكش متداول در این مناسبت یك قواره پارچه پیراهنی زنانه و یك انگشتر برای عروس است. البته در برخی خانوادههای مذهبی معمولاً به جای پارچه پیراهنی پارچه چادری هدیه میشود. بدیهی است این پارچه چادری نباید مشكی باشد. پس از یك پذیرایی مقدماتی، بر عهدۀ پدر یا بزرگ خاندان داماد است كه باب گفتگو دربارۀ شرایط ازدواج را بگشاید. در این مورد بهتر است كه پدر داماد مطلب كوتاهی را در رابطه با هر چه زودتر و بهتر سرگرفتن این پیوند با امید تداوم آن بیان كند و با احترام، شرایط پیشنهادی خانوادۀ عروس را از پدر عروس جویا شود. در این مرحله وظیفۀ بزرگترها، افراد نكتهدان و خوش سخن است كه نقش خود را به خوبی ایفا كنند و نگذارند زمانی دراز به سكوت یا تعارفهای بیهوده بگذرد.