روستایی تاریخی در ۲ كیلومتری شهر زیرآب ؛ با خانه هایی در هم فشرده كه در دامن تپه هایی سبز پناه گرفته اند. منابع تاریخی قدمت روستایی كردآباد را قرن دهم هجری قمری ذكر می كنند. آغاز سكونت مردم این روستا در مكانی به نام بالا ده یا بالا خورده كا بوده كه از آن اكنون مرتعی بیش باقی نمانده است . واژه كردآباد ابتدا كردوا بوده كه به گویش ساكنان منطقه محل نگهداری دام را می نامند. مكانی محصور با پرچین كه هنوز در روستاهای مازندران دیده می شود. این روستا را ازآن جهت كردوا می نامیدند كه شغل اغلب ساكنان آن دامداری بوده است . روستای كردآباد دارای جمعیت بالغ بر ۱۸۵خانوار ساكن و ۹۰۰ نفر می باشد. رودخانه كرده وا دره پر آب و خروشنده از میان روستا می گذرد و به رودخانه ی تالار می پیوندد . پیشه ی مردم كردآباد كشاورزی و دامداری است . درمجاورت روستای كردآباد چشمه ی آب معدنی كوچك از دل زمین می جوشد كه روستائیان به آن اوگ سر می گویند. آب این چشمه سرشار از خاصیت گوگردی است .كردآباد دارای حسینیه و سقانفاری قدیمی است . اطراف روستای كردآباد را جنگل با شكوه و تماشایی درختان آزاد ، راش و صنوبر احاطه كرده است .